انجام دادیم،،،
تمام بازی‌هایی را که
بلد بودیم،
عکس‌های خانوادگی
زیر و رو شد،
خاطرات دور و نزدیک ورق خورد،
در قرنطینه ی چندماهه!
برگشتیم به پاره ی گم شده مان .
کتاب خواندیم
حرف زدیم،
شنیدیم،
خندیدیم و،
--گریستیم!
بعضی اوقات به روی خود نیاوردیم
بازی کردیم
--ورزش کردیم.
--لایو رفتیم
--آواز خواندیم
--شعر گفتیم
وموزه‌ی لوررا دیدیم!
ها؛
جاهای گوناگون را با گوشی‌مان چرخیدیم.
شب بیدار بودیم وُ
تا لنگ ظهر خوابیدیم.
دست شستیم،
دستکش پوشیدیم،
ماسک زدیم،
شستیم و
شستیم و
پاک کردیم
با وسواس و دقت!
از سرفه ترسیدیم
از سرما،
از تب، ترسیدیم!
هر روز می شنیدیم،
خبر های بد را،
آمار دروغ را،،،
عکس‌های دردناک را...
خسته شدیم
روحمان آزُرد،
درمانده ترازهمیشه
دلتنگِ خوشی‌های دیروزشدیم!
کودکان گل فروش ،
دستفروش ته خیابان،
سمبوسه و فلافل دوره گرد!
تازه پی بردیم،
بدون آدم‌ها،
چه تاریک است،
چه غریب است
اصلن چه مزخرف ست دنیای بزک کرده!
حالا،،،
می‌خواهم فریاد بزنم:
معجزه ی یک «زندگی عادی»کو؟
#سعید_فلاحی(زانا کوردستانی)
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
محمد قدیمی
-
مهری کندری
-
hossein fathi
-
مجید شرفزاد
-
بهروز قاسمی_رها
-
عبدالنبی ژاله
-
ن د
-
انوش بیات
نظر 4
امیر عاجلو 06 مهر 1399 08:21
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
محمد مولوی 06 مهر 1399 10:14
جمشید اسماعیلی 06 مهر 1399 12:29
درودها جناب فلاحی عزیز
زیبا سرودید
مانا باشید
رضا زمانیان قوژدی 07 مهر 1399 11:00
درود بر شما استاد فلاحی عزیز
زیبا و دلنشین سروده اید
بمانید