جامه تنم از جان گشته یک وجب کوتاه شلوار تَن زده زانو بس که زانو زده پیش بنده و بنّا جاذبه نقض کرده هر شب جان تَن همه معده و روده و احشا فکر و ذکرم شده چون بنز این پراید تَن مدل هشتاد دل هلو هوس کرده ج...

" تقدیم به تمام دختران سرزمینم " من نه یک روز که تمام روزها را روز دختر می دانم. دختران، همان فرشتگانِ زیبا، دلفریب، معصوم و امیدوارهستند که روی زمینِ خدا، هستی بخش زیبایی ها و خلاقیت ها هستند. عطر گ...

هنوز از نامَ‌ت زخم می‌خورم نامَ‌ت هنوز پنهانِ شوم مرا می‌گدازد نامَ‌ت سایه‌ی شکاری‌ست که به‌ ظلمت آشکارتر‌ست وُ  پرنده‌تر نامَ‌ت در عمر من لانه دارد تمامِ تو نام است ای نامِ نامِ نامْ ای به غایتْ نا...

سالی‌ست، سروِ سبزِ سوزنیِ سربلند را تاک‌ها، پوشاندند و خم کردند رنگ‌ها می‌بینند علف‌ها انتظار می‌کشند باد‌ها هو می‌کشند فصیح، مستانه در کنجِ میخانه می‌خواند شاخه نباتش را مهدی فصیحی رامندی...

《فرمان جنگ》 صدای توست که قلم بی موقع می نواخت بر روی کاغذهای مچاله شده، انگار در این زمانه ی سکوت کسی نمی شنود صدای جیغ جوهرها را که آرام فرمان جنگ صادر می کنند میان رقص ناقوس های زنگ زده؛ و چقدر دلخ...

آبادان تسلیت کوچه وخیابانت سیاه پوش گشته اند نخل های سربریده ات سر به زیر افکنده اند آبادان! مرا در سوگواریت شریک بدان میدانم کارونت درعزایت به خون نشسته است آبادان! اندوه ات به جان من همیشه سر...

دلبری آمده دل می‌خواهد و تو سال‌هاست دلم را برده‌ای مهدی فصیحی رامندی

سپاس بی پایان پروردگار هستی را که توانی داد تا بنویسم هر آنچه را در راهروهای پُر پیچ و خم ذِهنم سرگردان و در پی راهی بودند برای رهایی. معجزهٔ کلمات بی نظیر است،زمانی که آنها را به خط می کنی تا...

《دادسرای عمومی》 خورشید که از هر طرف طلوع کند باز هم شب تاریک بر تبعید من سایه افکنده؛ که مُدام در طول روز به سیاهی مردمک چشمان تو فکر می کنم و انگار تقدیر من این است تا در دادسرای عمومی نگاهت در ب...

خەیاڵەکانت ئەوندە باڵا کردونە کە ڕۆژێ چەن جار دێنە سەر دانم، واران هەتا شەو دەبارێ و بەدوایی -با- دایکی پیرم هەموو بەیانی کۆرانە خوولینەکەمان گزک ئەدا بەڵکەم کە بیت و سەرێکم لێ بدەی و ئەم زامە کۆنە...

دخترک نگاهش را به زمین دوخته بود ناگهان ندایی در دلش طنین انداز شد؛ ما هنوز هم زنده ایم... و این بهترین بهانه برای زندگی کردن بود (بداهه)...

پدرم استواریت، امید من پایداریت آرزوی من میدانم تمام تلاشت قابل توصیف با کلماتِ دست وپا شکسته ام نیست پدرم باور کن، حتی تصورِ یک روز بی تو بودن برایم غیر قابل تصور هست. تو عشق و محبت را چه بی دریغ به...

خسته وتشنه کنار چشمه ی آبی باد می زد.خاطراتت را دانه دانه من در آنجا کردم مرور.تو چه حس عجیبی در خاطراتم بودی.حس پرواز،حس رویا یا معلق بودن بین زمین و آسمان.باز تکرار کنان لحظه ی آخر آن خاطره را با صد...

لازم نیست بگویم : - به چه نیاز مندم چه هوایی دوست دارم و چه لبهایی، مرا را ببوسد یا حتا.... چگونه شب و روز ریز...ریز می پوسم! حتا نیاز نیست به آئینه بنگرم و در شیار چروک هایم رودخانه بکارم و چین دام...

باخاطراتت قدم می زنم درجاده ای که برگها عاشقانه در خوابند ناگاه ماه مرا می خواند مبهوت خیره به آسمان با گلی در دست و طنابی از محبت در دست دیگر می جویمت رگهایی ازتو را در خط کهکشانی دلم وقتی زیبای...

《مشروطه خواه》 این سال ها..، چه آسان تباهت شده ام ای عشق که دستانم در موهایت تحصن کرده اند، رُخسار زیبای تو حک شده مثل رُخداد انقلاب در خیالم و چشم هایت عقل مشروطه خواه من را دچار التهاب می کند تو باش...

در پی تو چه خیال ها که بافتم اما.. هیچ کدام انتهایی نداشتند مثل نقطه سر خط هایی که تنها زندگی را پایان می بخشنیدند افسوس ،افسوس از خیال های بی تویی که گذشت! افسوس .. افسوس امیرحسین_کوهنورد...

"کلمات آبی" می آویزم بر خود دشتی را آن لحظه که می گریزم به سمت پروانه ها، در نفس تو در یک صبحگاه آنگاه که در رابطه ام با پنجره و آفتاب را تصاحب می کنم. نور! از صدای پرندگان بر می خیزم شتاب می برم ب...

دلم می سوزد از فراموش شدنم چون قبری که مرده ای در آن دل ندارد

این روزها به دنبال نشانی از خود می گردم گویی گمشده ایی بی هوشم هر چه در من بوده گم شده است! به گمانم؛ راه را اشتباه آمده ام...!! ...