لحظه مرگم را از دست داده ام زمانه با ساعتهای دیجیتالیش له ام می کند من لحظه مردنت را با تو تقسیم می کنم به نسبت یک به صفر اصلا هم سیاست نیست من دوستت د ارم ساعتهای دیجیتالی حاضرند شهاد...

در نیمه های یک شب تاریک آن لحظه که گل داد گلبانو آمد که شعر دفترم باشد رقصنده ای در باد گلبانو . بر کهکشان دفتر شعرم خورشید تابانی هویدا شد بر ظلمت شعر ترم تابید با چرخش...

بی تو انار دلم پرخون و یلدایی من موندم و حسرت و صد سال تنهایی یلدا رسید و تو باز بر نمی گردی شصت ثانیه دیدارو یه عمر شیدایی در تب عشقت سوختم چقدر نامردی افسوس به روی خودت هم نیاوردی چله نشین ک...

زمستان حریفِ عاشقی‌ها نمی‌شود، خیره بر خواب خرگوشی‌اش خنده‌ها را به سویت پرواز می‌دهم؛ چشمها را باز بگذار ما برای بهارمان هزار خواب دیده ایم ...

یک شاعر حالی به حالی رو .......؟ این نقطه چین های سوالی رو برگرد ...یلدا هم رسید از آن راه دیوونه کردی این حوالی رو ای خاطرات خوب دیروزم ای یار یلدایت مبارک باد یاد تو سوز استخوان سوزم گلنار...

شهر ما خاموش است شاید این خاموشی در تمام شب های پاییز در دو صد شهر دگر سایه افکنده به سر! چه هیاهوی مهیبی است زمین دل چه مشکوک به بیراهه رود طرد و متروک، در این ذن زمانه پای در بستر این جاده ...

یک، دو،چهار، هفت،... پلکان را کنار میزنم پلکهایم بالا می مانند یک ،دو ،سه، چهار ،... از روزی که ستارها را پس وپیش کردی دیگر نتوانستم مرتبشان کنم. ...

تو دورتر از جغرافیای من، جانم را به جنون علاقه می بَری و من بی دست و پا تر از یک تاریخِ خیس همیشه دلتنگِ توام ؛ کاش نام مرا در کتاب فاصله ها نمی خواندی ......

باز میری و دو چشمم از عقب خون میکنی ناجـوانـمردانـه دل را بـاز دلخــون میکنی . بـا سـر زلـف تـو بسـتندم چـرا ای نـازنین ایـن قـضای آسمـانی را دگـرگـون میکنی . ماروش من ای طبیب ازدرد میپیچم به خود ...

خورشید رسوا گفتم که عشقت ماه من شبها به رویا میرود گفتا تمام منظرش ، بی پرده رویا می شود گفتم چراغ چشم او ، دیگر نمی بیند تو را گفتا کدامین عاشقی از دیده شیدا میشود گفتم که هر شب میرود در...

غزل ترانه ترین احتیــــــاج تنهایی ست  تمام ذوق بشـــــــر در رواج تنهایی ست  جهان گذشته و خواهد گــذشت بعد ازاین زمان همیشه به میل و مزاج تنهایی ست پرنده باش که پروانگی خطــــــــ...

یلدا در انتظار تو نشسته بود که اینقدر بلند شد ، کوتاه بیا سخت دستخوش تکاملم. محبوبه طاری دشتی

امروز برمیگردی... صدایم را جلو آینه صیقل میدهم و گل رز خواب رفته را از درون کتاب بیدار می کنم... تو امروز برمیگردی و من بی درنگ تو را در آغوش خواهم گرفت؛ تو با احساست مرا سخت می فشاری ...

طاقتم بیشتر از تشنگی های جدایی شده تلخی فاصله ها خمارتر از هرویین شده انتهای کار من گریه در آغوش باران شده آخر سفرنامهی من مردن در آعوش تنهایی شده .... زمان انگار مرده است عقرب های س...

آمد و در آینه تا جا گرفت شورش بالای تو بالا گرفت آینه تصویر تو را دید و گفت میشود اینگونه چوگلها شکفت با عطشی زلف تو از پشت سر ریخته احساس تو را تا کمر گم شده در جنگل گیسوی تو سوزن اندام تو در ...

زخم این فاصله یک بار ... کــــــــــــــه باور بکنی تو مرا جای (تو) بگذار ... کـــــــــــــــه باور بکنی منظره مبهم و من با غـــــــــــــــــــــزلم درگیرم خط بزن آینه ی تار ... کـــــــــــــ...

بی تو شبانه های من، خمیازه وار شرم سپیده دارند؛ کاش می آمدی تا برای آرزوهایم خواب ها را به آتش می کشیدم

برف ببارد یا سنگ جاده بسته باشد یا لغزنده انتهای این راه در انتظارت زانو بغل کرده ام امین محمدحسن زاده

یادم نبود حوض ماهی ها بی آب مانده و تنها تکه ای از یادبود روزهایمان کف کاشی ها جان میدهد! وقتی با ثانیه های نبودنت فراموش میکنم که کیستم ! و چه زیباست آئین یادهای رفته ی خیالی وق...

کمی بی بهانه، چقدر عاشقانه... پر از شِکوه و غصه و بی کسی... دلم پَر کِشد سویِ تو ... ای دریغ!! چه کس را بدانی تو یار غیر من؟؟ چه کس می شود یارِ تو؟، یارِ من؟؟ چه کس ماهِ تو می شود یا...