باید که زنده بمانم
عجیب نیست!
از صبح تا غروب به بادی نشسته ام
چون قایقی سریع
برده مرا دور از این دیار
بیدار می شوم
تا چند خواب در این بیشه زار غم
بیچاره چشمهام
تا چند؟چون شلاله پر از قطره های نم؟!
عم...

بند زلفونده اسیرم دلبریم من مبتلا
قویما ظالیملر چکه بنده سالا قالماقالا
سنبل موینده من زاندانیم ایللر بویی
بیمیرم نیچون منی حبسه سالیر تور قضا
اهل طغیانم مگر من باغلاسین قولاریمی
هر سیه دل تا ائدم م...

نخل های بی سر جاوید
غم ها تازه کرد
نو نهالان خزان دیده
ز های جغد ها
سرگریبان
ناله ها دارند
در این دشت شوم
تشنگی برده امان از حلق خشک
تشنه ها
از شداید نوحه می خوانند
بریان دشنه ها!
قطب دین افتاده ا...

باران نیستم
که شستشو بکنم
مزارهای مرده را
پروانه ام
از لاله های سرخ
گونه ی عشقم
شهد زندگی می خواهم
دنیا زیبا خواهد شد
اگر شربت عذبش
لبان معشوقه ام باشد...

چرا می خواهی
از گریه کور بشوم
تصور می کنی
با کوری نمی بینمت
مگر وجودت در پرده ی چشمم سکنی دارد
اشتباه نکن
تو در سودای قلب منی
زدونش به این اسانی نیست.
...