اندر حالات شعرا

به وضوح می توان گفت شاعر کسی است که ذهن پویای او از ابعاد حسی و جهات شش گانه فراتر رود
و رو به سوی بی جانبی بگذارد.
شاعر فردی است که در باطن و نهان اشیا جان جهان را جاری ببیندو در دل ،ذرّرات خورشید فروزان ،
و دردرون قطره دریایی جاری.

چنان که لسان الغیب اشاره میکند:

دل هر ذره را که بشکافی
آفتابیش در میان بینی

ذهن شعرای بزرگ ما مثل مولانا و حافظ از سطح اشیا و عناصر حسی فراتر رفته،ان چنان که در آب
جوهرش را دیده و در اصل اصلش را.که با نگاه به ابیاتی از مولانا،به صورت آشکار می توان به این
معنا پی برد.

ای تو در کشتی تن رفته به خواب
آب را دیدی ،نگر در آبِ آب

یا در بیت دیگری در تصویر سازی زیبایی با متوجه ساختن انسان به اصلِ اصل،ذهن آدمی را از
حالت جسمانی و از عوالم حسّ صورت ،به اعماق پدیده ها وجهان باطن می برد .چنانکه به شمس
می گوید:

بر آی ای شمس تبریزی زمشرق
که اصلِ اصلِ اصلِ هرضیایی

یا در جای دیگری درمورد بیداری می گوید:

بصیرت را بصیرت تو،حقیقت را حقیقت تو
تو نورِ نورِ اسراری،تو روحِ روح را جانی

هم چنان او در غزلی دیگر،از سوسن و گلشن و توسن و آهن،ماهیّت جدیدی خلق می کند .
و می گوید:

در دو چشم من نشین ای ان که از من برتری
تا قمر را وا نمایم کز قمر روشن تری

اندر آ در باغ تا ناموس گلشن بشکند
زانکه از صد باغ روشن،خوش تر و گلشن تری

تا که سرو ازشرم قدّت ،قدّ خود پنهان کند
تا زبان اندر کشد سوسن ،که تو سوسن تری

وقت لطف ای شمس جان ،مانند مومی نرم تر
وقت ناز از آهن و پولاد،تو آهن تری

(مولوی کلیات شمس جلد 6 غزل 2768 )
پس چنان که مستحضرید

کسی که در وادی عشق و سخن و معرفت و شعر ،قدم بر می دارد.باید
در رگ هر کلمه به قول "دکتر خانلری"میلیارد ها خیمه بزند
و از ذرّات تمامی اشیاو پدیده های هستی ،گل معرفت بچیند.
و احساس و عاطفه ی خود را چنان بارور نماید.که برزورق خیال نشسته،
تا منزل جانان براند.و در زیر لب با نجوایی عاشقانه،بر گوش گلپونه ی عمر
ترانه ی عشق نامیرا بخواند
و بگوید:

با شهد لبان تو افطار کنم بهتر
ماه رمضانی تو ،عِطرِ تو بُود خوشتر

برخیز و قیامی کن ،تا سجده کند بر تو
دلد اده ی عالم ها ،از کوچک و از مهتر

گلپونه ی عمرم شد ان زلف سیاه تو
بر دست دلم شد آن ،خال رخت انگشتر

باز آ که فراق تو،تاب از دل و جانم برد
از جان و دلم مانده ،بی تو تل خاکستر

بریار "غریب" خود،رحمی که اسیر توست
ای آتش رخسارت ،تابنده تر از اختر

" ازگلپونه های برزن خیال حسین یوسفی رزین "غریب"
با نگاهی به بلاغت تصویر فتوحی
و غزلیات شمس

99/2/20مصادف با 15 رمضان المبارک1441