گم گشته ام ز خود ای دوست دست من بگیر
با خود ببر به کوچه ی گم نام عاشقی
نامم مپرس
کیم
بی نشانه ام
آواره امنشانه ای نه زکاشانه ام
ببین!
سردم ،یخم،منجمدم،بی نفس ترین
موجم خزیده در کویرنمکزار زندگی
تدبیر چیست؟
ندانم
در این قفس
پوسیده ام ریخته پر
بال من دگر
یارای پر زدنی اوج گیر نیست
در غربتی "غریب"م و نی یار و همدمی
شاید تو لطف نمایی به بر همدمم بری
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 11 شهریور 1402 08:43
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
قاسم لبیکی 12 شهریور 1402 02:30
درودی به زیبایی موج آرام آب
به شاعر و این شعر زیبای ناب
زیبا بود و دلنشین
سپاس
سروش اسکندری 14 شهریور 1402 07:57
درود بر شما ... بسیار زیبا سرودید
شاعر بمانید
سیاوش دریابار 26 شهریور 1402 14:47
سلام
ضمن عرض تبریک به مناسبت
حلول ماه ربیع
شعرتان بسیار زیبا بود
قلم سبزتان مانا
و عمرتان جاودان
پرفوغ باشید