غزل : پرواز


تَر کن لبت را تا در آغوشم شبی را سِیر..

با منطق عطار می چسبد جهان را طِیر..

«تابو» یِ عاشق ها غریب افتادن از عشق است

تا هفت شهر امشب ضمانت کن مرا از غِیر..

پرواز .. ، رویای ِ نفیسِ آ...

  غزل  : کاشان

آزادم از در  بندِ لب های ِ تو خوابیدن
جغرافیای ِ چالِِ لبخند ِ تو  را  دیدن
می بوسم آن رنگین کمان ِ خاطراتت را
مشغولم از بر  نردبان ات آرزو چیدن 
خیره به هم کوچ از قفس را دیر فهمیدیم...

غزل : دوری


نیست محزون تر از این شعر که میگویم من

دیر سالی است که عشق از همه می بویم من

عاشقان را همه مست از می ِ شعرم بدهید

هر دم صبح که در میکده میرویَم من

ناخلف بوده ام از عشق نصیبم .. دوری

...

غزل : سلفی عاشقانه

با  هم  قدم  زدیم  و  نبودیم  آشنا
دوریت عقده ایست که ویران کند مرا
ما را بعید بود که تا مست هم شدیم
پیمانه بشکنیم و  ننوشیم  باده  را
پیغمبری که دین تو تبلیغ می کند
قاموس سر...

غزل : گل‌های داوودی


طاووس هستی یا که داری با هنر پیوند

حوا که باشی می رود هر آدمی در بند

کوچیده ای همراه لک لک‌ها به خواب ده

ققنوس ها افسانه ات را زندگی کردند

تاریخِ زند از فتح چشمانت سلحشورست

...