غزل : کاشان
آزادم از در بندِ لب های ِ تو خوابیدن
جغرافیای ِ چالِِ لبخند ِ تو را دیدن
می بوسم آن رنگین کمان ِ خاطراتت را
مشغولم از بر نردبان ات آرزو چیدن
خیره به هم کوچ از قفس را دیر فهمیدیم
مافنج های عاشق و بی خواب ِ باریدن
فردا همان امروزهای ِ تاب ِ تنهاییست
سیبی که داریم از قفس در حال گندیدن
سیبی که کال ِ عشقمان را پخته تر کرده
جنت ندارد آدم از آن را پرستیدن
من را به بازی دادی و با خان به فین رفتی
کاشان ندارد طاقت ِ اینگونه خندیدن
شاعر : مسعودبافقی زاده
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 6
امیر عاجلو 14 شهریور 1401 09:52
درود بر شما
مسعود بافقی زاده 16 شهریور 1401 02:47
سپاس
زهرا آهن 14 شهریور 1401 18:26
درود بر شما
چشمه ذوقتان جوشان
پایدار باشید به مهر
مسعود بافقی زاده 16 شهریور 1401 02:48
خیلی ممنون سرکار خانم ادیبه ارجمند
احسان بابادی 17 شهریور 1401 05:37
درود بر شما
چه زیبا و شاعرانه در پایان شعرتان از شهر زیبای کاشان نام بردید.
مسعود بافقی زاده 04 مهر 1401 15:27
ممنونم از شما دوست خوبم