غزل : عود

جان ِ ماهی گر چه غم بستانده بود.‌.
آب ِ رفته  باز  می آید  به  رود

آب ِ جان سوزی است در دلدادگان
می دهد جریان به دل ها در  رکود

سرزمینی نیست که آنجا آب ِ دل
را خریدار...

         غزل : لب ِ سیگار

با کودکِ عشقم ، تو را ای  یار می بوسم
در هر غزل جانا تو را بسیار می بوسم
لیلی ِ شور انگیزِ  بیتِ نابِ تقویمَم
هر عاشقت را در دلِ  اعصار می بوسم
شخصی ترین آموزگار کهنه در ...

غزل : وسعتِ یک «ما»

یک مرثیه به آخرِ دنیا نمانده است
مرزی میانِ فرض و تماشا نمانده است
تابیده عنکبوتِ سراپا سکوتِ شب
در لابه‌لای گیسِ کسی، جا نمانده است
شب بویِ باغِ عاشقی از دست آفتاب
عمر...

 غزل : هَل مَن ناصِر

چکانده قطره یِ ناب از دوات ِ اعلا تر
خدای خالقِ ارباب ِ بی سر از محشر 

به طبلِ جهل بکوبیده اند و میرقصند
که نیست حُبِّ علی در قنوت  سکه و زر 

بنای کوفه از اول به سست عهدی هاست...

  غزل :  عبدالرضا

نقاره میزنند.. که حاجت روا شدم 
امضا شد و کبوترِ صحن و سرا شدم 
در صحن مدتی است نشستم به انتظار
شاید که نوکرِ حرم ِ با صفا شدم 
دستم به شعرهای بهشتی نمی رسید 
پس شاعر ِ کرامتِ ایوان...