خانم اجازه هست که گاهی ببوسمت
اندازه حضـــــور نــــــگاهی ببوسمت
یا اینکه در نهایت مقصد به شرط عشق
یا اینکه در میانه راهـــــــی ببوسمت
خشکیده گشته این قلم از بس نوشــته ام
خانم اجازه ای که شفـــــاهی ببوسمت
گفتی گناه دارد اگر لب به لب شویم
اندازه جزای گنــــــــاهی ببوسمت
خانم در آسمان شب من چه میکنی
زیباتراز حقیقت ماهـــــی ببوسمت
چیزی شبیه معجره کنج لبان توست
روشن شود شب ار به سیاهی ببوسمت
با اینکه زر ورقی نازنین ، طلای ناب
من ، کاغذ قدیمی کاهی ببوسمت
کام دلم شبیه کویر است ، خشک ِخشک
آب زلال خفته به چاهی ببوسمت
آخر، گلم ، الهه ی احســــاس من تویی
فرمانروا تو ، حکم تو ، شاهی ببوسمت
آه از نهاد و داد دلم شد بر آســـــــمان
خانم دمی بیا که به آهی ببوسمت
#امیرحسین_مقدم
۲٨ . فروردین . ۹۵
تعداد آرا : 0 | مجموع امتیاز : 0 از 5
نظر 11
حمیدرضا عبدلی 02 اردیبهشت 1395 22:38
با سلام استاد بسیار عالی موفق باشی
حمیدرضا عبدلی 02 اردیبهشت 1395 22:38
با سلام استاد بسیار عالی موفق باشی
حمیدرضا عبدلی 02 اردیبهشت 1395 22:38
با سلام استاد بسیار عالی موفق باشی
امیرحسین مقدم 04 اردیبهشت 1395 20:33
سپاسگزارم
لطف دارید
حسن کریمی 04 اردیبهشت 1395 08:32
سلام جناب مقدم سروده دلنشینیست لذت بردیم ، جسارتا بداهه ناقابل تقدیم شما مینمایم امیدوارم مقبول افتد
«گر چه طبیب این دل بیمار من توئی بگذار تا که من سرِپائی ببوسمت »
امیرحسین مقدم 04 اردیبهشت 1395 20:30
درود برشما مرد بزرگ
ممنونم
بیت بسیار دلنشینی بود
علیرضا خسروی 10 اردیبهشت 1395 10:26
درودها استاد
محمد مولوی 30 اردیبهشت 1399 16:00
محمد مولوی 30 اردیبهشت 1399 16:00
دکتر کیوان محب خسروی 03 تیر 1399 09:51
عالی
محمد مولوی 03 تیر 1401 00:23