چو اوّل روز ماهی شد محرّم
حضورِ حضرت ثامن ،رسیدم
مرا فرمود : داری روزه ، گفتم
ندارم روزه شرحی گفت شنیدم
چنین روزی زکریّا ، خدا را
فرا خواندش عطا کن طفل بر ما
بده ذریّه ای پاک ای خداوند
دعایم را شنو خواهم که فرزند
اجابت شد دعایش نزد خالق
بشارت ها ، پیامدها به ناطق
ندا دادند ملائک ای نبی هان
خدایت داد فرزندی چه آسان
تو را روشن دلی یحیی بدادش
که امروزی بگیری روزه خواندش
چنین روزی هر آن کس روزه داری
برایش می دهد فرزند ، باری
خدایش را بخواند با ندایی
اجابت می کند خالق دعایی
که در ایام دیرین هان چنین روز
حرامی بود قتلی ، ظلم جانسوز
که این امّت محرّم را نه حرمت
بکُشتند پاک ، فرزندت ،امامت
زنان را کودکان را در اسارت
چه اموالی به غارت هان به غارت
نیامرزد که هرگز ،هان خداوند
که کُشتند آل پیغمبر تنی چند
اگر خواهی بگریی ، گریه کن هان
در این روزی حسین با خیلِ یاران
که ذبحی شد به همراهش چه مردان
ز بیتش با محبّانش ، چه شادان
که بی مانند بودند در زمین هان
بر احوالاتِ اینان ، اشک باران
زمینی ،آسمانی بینِ هستی
ملائک ناله گویان بار بستی
کمک حالِ حسین باشند عزیزان
که او را کُشته دیدند اشک ریزان
غبار آلود در قبرش عزادار
که قائم را به یادی این کسان یار
شعاری این چنین گویند لثارات
حسین را یار ما ،اینک حکایات
شنو از من حدیثی چون که جدّم
حسین چون تشنه شد بشنو تو پندم
سما خون شد که قرمز خاک انسان
چه بارانی به خون ، بر خاک ریزان
بگرید هر که بر جدّم حسین هان
گناهش را ببخشد ، حیِّ سبحان
چه کوچک یا بزرگی هر گناهی
زیادی کم نباشد ، سر پناهی
چو خواهی شادمان گردی حسین را
زیارت کن ، دعایی خوان ، نظارا
گناهت بخشدش بینی خدا را
نشیمن با پیمبر ، آلِ طاها
محرّم را عزاداری ، عزادار
خدا یارت شود یارت تو را یار
بخوان ذکری به یادت کربلایی
که همراهی کنی ، یاران ندایی
ندایی هل معین ،لبّیک گویان
به هر روزی تو را از خیل یاران
مقامی گر بخواهی ارجمندی
که چون ما حُزن و محزون سربلندی
به شادی شاد باشی همچو ماها
ولایت ، سربلندی ، سر به بالا
زبان حالم شنو ، یارب که ایثار
خودم قربان که طفلانم مرا یار
علی اکبرم ، با اصغرم را
فدایت کرده ام یا رب خدایا
تو دانی شبه جدّم اکبرم را
ابوالفضلِ دلاور پیکرم را
به راهت داده ام قربان ، خدایا
چه مردانی چه طفلانی خودم را
به قربانگاه آوردم ، یکایک
فدایِ عشق را بینند ملایک
ندا شد هل معین یاری نیامد
ولی ؛ فردی بیامد ، دیر آمد
ولی اله بایبوردی
تعداد آرا : 7 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نقد 4
جمشید عزیزی 31 امرداد 1399 17:49
عرض ادب
مضمون بسیار زیبایی است و حکایت شنیدنی اما اندک ایراد عروضی دارد.
ارجاع به:
1- عروض و قافیه دکتر سیروس شمیسا
2- آشنایی با عروض و قافیه عباس ماهیار
موفق باشید التمای دعا
ولی اله بایبوردی 31 امرداد 1399 19:40
سلام
سپاس از همراهی تان
ممنون از نکته نظرات ....
محتاج دعای خیر
در پناه حق
رضا زمانیان قوژدی 03 شهریور 1399 08:32
درود ها استادبایبوردی عزیز
بی تعارف لذت بردم
حدیثی ارزشمند از ثامن الائمه(ع)
ترجمه کردید.سعی کردید به اصل
وفادار بمانید.آفرین استاد
مانا باشید
ولی اله بایبوردی 03 شهریور 1399 09:53
سلام
سپاس از مهر حضورتان
جناب استاد زمانیان اندیشه نگار
ممنون از همراهی تان
تقدیمی :
ساقیا لبریز سازی جام را
یاد آن روزی بیفتم نینوا
تشنه لبها را کنی سیراب هان
تا بخورد آرام گیرم لحظه ها
ولی اله بایبوردی
01 / 06 / 1399