علیرضا جلیلی راثی

غروب جمعه

ارسال شده در تاریخ : 03 مهر 1399 | شماره ثبت : H9412859

تنها غـــروبِ جـــمـعـه می‌داند چرا من
در لاکِ تــــنـــهــــایی فرو رفتم عزیزم

مــن بودی و بـــی من هوای رفتنت بود
از خــــانــــه‌ات بـــا آبـــرو رفتم عزیزم

تنها شدم ، معشــوقه ام را خواب دیدم
تنها به شـــوقِ وصــــلِ او رفتم عزیزم

جز عـــــالَمِ دیــوانـــگی در خود ندیدم
چون قاصـــدانِ قصـــه‌گو رفتم عزیزم

در شــهــرِ دل رقـصِ سماعِ دلبران‌است
در جــمـــعِ دل آشــفته مو رفتم عزیزم

با ســـازِ دل رقـصـیدم و چرخی زدم تا
چــون قـطـره‌ای اندر سبو رفتم عزیزم

بــهــرِ وصـــالِ روی او در خــود خزیدم
با هــر مــنــی در گــفـتــگو رفتم عزیزم

من ما شــدم دیگر منــی در خود ندیدم
چون مــا شــدم در شهرِ او رفتم عزیزم

با درکِ مـــفــهـــومِ کتــــابِ ملتِ عشق
با شــمــسِ دل دنـــبالِ هو رفتم عزیزم

تـنـهــا بـه شــــوقِ روی او دیوانه گشتم
بـهـرِ وصــالـــش کـو به کـو رفتم عزیزم

وحدت میانِ اهلِ دل شرطِ وصال است
در راهِ وحــــدت قــدرِ مــو رفتم عزیزم

ابیات بالا وصــلتِ شـــــک و یقین است
دنبال خـــود تا خـــود فـرو رفتم عزیزم

علیرضا جلیلی راثی #مسافر