پوچِ دنیا را گلاویزم ، خدا داند چرا
طرحِ رویای غم انگیزم ، خدا داند چرا
مینویسم با قلم در دفترم نامِ تو را
هم ردیفِ عشقِ لبریزم ، خدا داند چرا
با سکوتم لحظه ها را می گذارم زیرِ پا
بی کلامِ فتنه انگیزم ، خدا داند چرا
فصلِ بیماری رسید و در خیالت گُم شُدم
شهریارِ عشقِ تب ریزم ، خدا داند چرا
آسِ دل را می گذارد حاکمِ دنیای ما
خود که آسِ حکمِ گیشنیزم ، خدا داند چرا
صد بهار و فصلِ گرما و زمستان می رَوَد
من همان معشوقِ پاییزم ، خدا داند چرا
علیرضا جلیلی راثی #مسافر
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
میثم محسن دخت املشی
-
محمود حنیفی
-
سیروس کامجو موحد
نظر 4
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 11 اسفند 1398 01:31
درود بر شما و سپاس ارجمند
و........
علیرضا جلیلی راثی 11 اسفند 1398 07:29
درود و عرض ادب
سپاس از محبت و توجه شما بزرگوار
خسرو فیضی 13 اسفند 1398 15:38
. با بهترین درودهایم
. و خدا داند چرا !! که برای سروده ای فوق زیبا نظر می نویسم !!!
. عزیز گرانقدر تصاویر زیبایی را ترسیم کرده اید و یک ردیف
. بکر و تا حدودی غیر متعارف را انتخاب کرده اید و از پس آن هم
. بخوبی بر آمده اید . . موفق و پیروز باشید
علیرضا جلیلی راثی 16 اسفند 1398 22:11
درود و عرض ادب دوست و همراه گرامی
سپاس از محبت و توجه شما بزرگوار