درودتان حضرت دوست حضرت استاد به کرامتتان خلعت و کسوتی اعطا کردید که لایق این کمترین نیست ،
صله از شاه ستاندن ببرد عرش گدا را به کرم نظر نمودی تو فقیر بی نوا را سپاسگزار و سرفرودم از ابراز لطفتان گرانمهر استادم ، البته این قطعه برشی از یک غزل است که ارسال خواهم نمود
. درودها نثارتان باد . ذهنی خلاق و دانشمند با تجربه ای غنی از شناخت شعر . تسلط شگفت انگیز بر واژه گان . خالق چنین سروده ای می شود . استاد گرانمهر دوستان را به محفلی شاعران دعوت می کند و مجلس بزم را . چنین هوشیارانه تصویر می سازد . . آنقدر طبیعی که مخاطب . . . . . . خود را بروی تخت و زیر سایه بید گسترده دامن نشسته می بیند . قلیانی ست و فنجان چای و نسیمی عطر آگین که نوازشگرانه می نوازد . البته استاد بزم را ( حافظ گونه با آن جام ها و شراب کهنه !!! از بیم !!! ) . ترسیم نکرده اند !! . . تو خود حدیث مفصل بخوان از . . . . . . . استاد ارجمند از تک تک ابیات آموخته ام .
نظر 23
امیر عاجلو 16 اردیبهشت 1399 23:45
درود بر شما
سیدمحمد طباطبایی 17 اردیبهشت 1399 00:08
درودتان جناب عاجلو
لطفتان را سپاس
علی معصومی 17 اردیبهشت 1399 00:26
درود و عرض ارادت
جناب طباطبایی نازنین
زیبا سروده اید ارجمند
○○○○
خدا نگهدارتان باد
¤¤¤¤¤
شبی می گفت با من نازنینی
الهی در زمانه غم نبینی
اگر رفتی به دشت لاله زاری
فقط گل را ببو، هرگز نچینی!
☆☆☆☆
سیدمحمد طباطبایی 17 اردیبهشت 1399 13:24
درودتان حضرت دوست
استاد معصومی عزیز و ارجمندم
سپاس بی پایان که خواندید و تفقد فرمودید ،
باقی بقای دوست
علی روح افزا 17 اردیبهشت 1399 00:40
درود بر شما جناب طباطبایی شاعر گرانقدر
تصویرسازی زیبایی داشت ، سپاس
پاینده باشید.........
سیدمحمد طباطبایی 17 اردیبهشت 1399 13:26
درود بر استاد روح افزای نازنینم
سپاسگزارم به مهربانیتان نازنینم
خرسندم که خوش خواندید و خوشتر نواختید
باقی بقایت
عباس جوخواست 17 اردیبهشت 1399 01:19
ای جانم
سلام
عرض ادب و ارادت دارم سید عزیزم
تو گر روزی به این خلوت درایی
بیا اما شتر دیدی ندیدی
احسنت
به نظرم بیت اخر شاه بیت است
سیدمحمد طباطبایی 17 اردیبهشت 1399 13:30
درودها بر استاد جوخواست گرامیم
عباس جانم چقدر حضور صمیمانه ات را دوست می دارم ،
نرم و سبک می آیی و سبز و لطیف می گویی
سربلند باشی دوست خوبم
ابراهیم حاج محمدی 17 اردیبهشت 1399 01:46
درود و سلام بر حضرت دوست
رندانگی ای حافظ گونه در این سروده ی موجز و فاخر می بینم. دست مریزاد .جدا بیاد ماندنی است
سیدمحمد طباطبایی 17 اردیبهشت 1399 13:37
درودتان حضرت دوست
حضرت استاد به کرامتتان خلعت و کسوتی اعطا کردید که لایق این کمترین نیست ،
صله از شاه ستاندن ببرد عرش گدا را
به کرم نظر نمودی تو فقیر بی نوا را
سپاسگزار و سرفرودم از ابراز لطفتان گرانمهر استادم ، البته این قطعه برشی از یک غزل
است که ارسال خواهم نمود
باقی بقای حضرت دوست
جابر ترمک 17 اردیبهشت 1399 01:56
درود
کاش یه بیت بیشتر بود می شد غزل
سیدمحمد طباطبایی 17 اردیبهشت 1399 13:43
درودهایم فرش مقدمتان استاد ترمک عزیزم
سپاستان که منت گذاشتید و قدم بر دیده نهادید،
بله استادم ، دقیقا این قطعه ای از غزلی است که برای خالی نماندن چنته بصورت قطعه
ارسال شد حضرت دوست ، متعاقبا اصل غزل را ارسال خواهم کرد
بقایتان باقی
طارق خراسانی 17 اردیبهشت 1399 06:51
سلام و درود
در این چند سال اخیر شعری موجز و زیبا مانند این سروده ی جانفزا جایی نخوانده بودم..
الحق دلمریزاد.
در پناه خدا
سیدمحمد طباطبایی 17 اردیبهشت 1399 13:53
بهترین درودهایم تقدیم محضر استاد عشق
حضرت دوست استاد طارق نازنین دلم:
آنقدر خوب و عزیزی تو که در وهم نگنجى
چه توانم به تو گویم ، که تو هم عشقی و جانی
پیشکشت با مهر
سپاس از شاگرد نوازیتان
باقی بقای حضرت دوست
مسعود مدهوش 17 اردیبهشت 1399 08:45
درود بر استاد غزل ایران زمین
قطعه ناب و زیبایی را چندین بار خواندم گرامی،حظ کردم
سیدمحمد طباطبایی 17 اردیبهشت 1399 13:56
درودها مسعود جانم
سپاست که آرام می آیی و دلآرام می روی و رد پایی از مهربانی اثر می گذاری
درود بر دوست خوب و نازنینم
باقی بقای تو
ولی اله بایبوردی 17 اردیبهشت 1399 10:35
انس با طبیعت در کنار بستر رود
چه شترهایی در روزگار دیدیم که با رؤیا لحظه ای نادیده شد ...
آرزوهایی به یاد ماندنی
سلام و درود
سیدمحمد طباطبایی 17 اردیبهشت 1399 13:58
درودتان حضرت استاد العارفین
جناب بایبوردی عزیز و نازنینم
سرفرود و دست بوسم گرانمایه فرزانه
باقی بقایتان
خسرو فیضی 17 اردیبهشت 1399 15:12
. درودها نثارتان باد
. ذهنی خلاق و دانشمند با تجربه ای غنی از شناخت شعر
. تسلط شگفت انگیز بر واژه گان . خالق چنین سروده ای می شود
. استاد گرانمهر دوستان را به محفلی شاعران دعوت می کند و مجلس بزم را
. چنین هوشیارانه تصویر می سازد . . آنقدر طبیعی که مخاطب . . . . .
. خود را بروی تخت و زیر سایه بید گسترده دامن نشسته می بیند
. قلیانی ست و فنجان چای و نسیمی عطر آگین که نوازشگرانه می نوازد
. البته استاد بزم را ( حافظ گونه با آن جام ها و شراب کهنه !!! از بیم !!! )
. ترسیم نکرده اند !! . . تو خود حدیث مفصل بخوان از . . . . . .
. استاد ارجمند از تک تک ابیات آموخته ام
.
سیلویا اسفندیاری 17 اردیبهشت 1399 15:52
سلام و عرض ادب
هزاران درود بر اندیشه ناب شما استاد
مانا و پاینده باشید گرانقدر
معین حجت 17 اردیبهشت 1399 19:42
مثل همیشه بسیار زیبا ...
من که اهل قلیان نیستم ، لذا دمی را در کنار شما بودن و صرف چای در جوار شما را آرزو دارم
عباس ذوالفقاری 18 اردیبهشت 1399 01:48
سلام....زیبا بود
محمد رضا درویش زاده 18 اردیبهشت 1399 08:10
درود بر شما استاد زیبا سرا