هنر مقدسه
چون هنر انسان و درمان میکنه
یکی با صداش ؛ یکی با شعراش؛ یکی با بازیش؛ یکی با عکاسی هاش ؛ یکی با نقاشیاش ؛یکی با نوشته هاش...
هنر مقدسه چون به لایه های زیرین روح هر انسانی دست میزنه و اونو به عالم خیال و رویا میبره و اونو به بلوغ فکری میرسونه...
انسان فقط در صورت استفاده از تخیل و رویا پردازی که میتونه روحشو به پرواز در بیاره و هنرمندان مهندسان روح انسانن
این جمله ی آخرو استادم بهمون گفته بود: شما مهندسین روح انسانها هستید ؛ از خود مراقبت کنید و بدانید اگر صادق نباشید به ذات مقدس هنر دست پیدا نخواهید کرد...
هنر ریشه در روح یک انسان داره ؛ اما این دلیل بر این نیست که همه هنرمندان قطعا مقدسند ؛ اونا تا ندونند چگونه باید مهندسی کنند و انسانها رو با کارشون درمان کنند ؛ هنرمند واقعی نیستند .
اگر فکر میکنید هنرمندید؛ باید اول از همه به این بیندیشید ؛ من باعث آرامش چند نفرم؟!
چند نفر اگه من نباشم حالشون بده؟!
چند خونه بدون من سقفش میریزه؟!
بله هنرمند باید اول از همه خودشو درمان کنه و بعد دیگرانو ...