مسمط چه غریبانه!
چه غریبانه اسیر غم پاییز شده ام
همه چون بغض پرازدرد غم انگیز شده ام
باز با خاطره های تو گلاویز شده ام
بازهم خاطرم از خاطره ها رنجور شد
چه غریبانه مدام از طلبش دست بکشی
نتوانی بازهم زهر ملامت بچشی
باز در سینه اش از عشق نباشد کِششی
طبع شوریده ام از شدت غم مهجور شد
چه غریبانه اسیر شب هجران بشوی
همه هم صحبت و هم گریه باران بشوی
هرشب از یاد نگاهی تو چو طوفان بشوی
بازهم ظلمتم از یاد نگاهت نور شد
چه غریبانه عروجت همه باطل بشود
یک جهان فاصله برعشق تو حائل بشود
همه این بغض و به واج و واژه واصل بشود
چه بسا بغض که در شعر و غزل مستور شد
چه غریبانه که با سوز غمت ساز شوی
تو چو با ناله ی در کوه هم آواز شوی
وه که با سنگ تو زین غصه چو همراز شوی
شعر غمگین من از شرح غمت مقصور شد
چه غریبانه که از درد سبک بار نشی
شاد و خوشحال هم از شادی بسیار نشی
باز در قاب نگاهم تو پدیدار نشی
خوش به حال قلمم کز غم تو مسحور شد
چه غریبانه که از ساز غزل مست نشد
چه غریبانه که هر نامه به پیوست نشد
چه غریبانه که آن بود همه هست نشد
چه غریبانه! غریبانه!که از من دور شد
نیایش اسکندرزاده
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 3 از 5
نظر 7
امیر عاجلو 06 اسفند 1399 08:39
به سایت شعر ایران خوش آمدید.
کاویان هایل مقدم 06 اسفند 1399 09:15
مسمط دلنشینی مهمان بودم بانو
قلمتان استوار
محمد مولوی 06 اسفند 1399 09:37
منصور آفرید 06 اسفند 1399 12:43
درود بر شما
بسیار زیبا است
علی مزینانی عسکری 06 اسفند 1399 19:43
سلام و عرض ادب
دستمریزاد
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 06 اسفند 1399 21:30
درود
سیاوش دریابار 27 شهریور 1402 16:29
درود فراوان