با من بمون تا آخرین بوسه
بازم بیا من رو هوایی کن
در بر بگیرم مثلِ یه پیچک
با عشق با من همصدایی کن
دستامونو پل کن به سمتِ هم
بازم توو آغوشت منو حل کن
وقتی به هم میریزه اعصابم
با یک تبسّم حلّ معضل کن
از دست هام دوری نکن،شاید
این آخرین بخته برای ما
شاید که فردا دیرِ دیر باشه
ابری بشه فردا هوای ما
عاشق شدن مرگیه تدریجی
من عاشقِ مردن شدم با تو
تا یک بارِ دیگه بیای سمتم
با دستهام پل میزنم تا تو
از رفتنت با من نگو دیگه
طاقت ندارم،بی تو میمیرم
سردرگمی کارم میشه هر شب
با کلّ دنیا دیگه درگیرم
بی تو برام هر روز یک ساله
تاریک و سرده یکسره دنیام
وقتی نباشی شب چه خاموشه
کابوس میشه جای هر رویام
با من بمون تا باز توو شبهام
عطرِ خوشِ مهتاب جاری شه
کاری بکن توو روزای سردم
سردرگمی،امّیدواری شه
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 6
امیر عاجلو 11 خرداد 1400 08:30
درود بر شاعر گرامی ,شعر شما را خواندم موفق باشید
Dariush Jelini 11 خرداد 1400 10:09
سپاس شاعر همچنین
شبنم رحمانی 11 خرداد 1400 12:49
درود بر شما .چه زیبا و پر احساس . قلمتان سبز
Dariush Jelini 11 خرداد 1400 12:55
سپاس بزرگوار
کاویان هایل مقدم 12 خرداد 1400 09:55
ترانه ای دل انگیز و عاشقانه بود عزیز
دستمریزاد
Dariush Jelini 12 خرداد 1400 15:36
لطفتون همیشگی بزرگوار