اینک که افتاده ام بر گوشه ی تخت.
نالم همیشه از این بخت سخت.
هر لحظه مرگ را انتظار می کشم.
نقاشی مرگ خود را مثل قطار می کشم.
ای وای این بیماری صعب العلاج کجا بود.
شاید که روح خسته من قسمت سمت خدا بود.
یاران اگر این آخرین شعر بابک است.
چون که هنر همیشه پاینده و تک است.
اینک که مرگ مرا به کام خود نوش می کشد.
بار گناه مرا همیشه چیزی انگار دوش می کشد.
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
اعظم جعفری
-
حکیمه کمایی.دلتنگ
-
زهره معینی منفرد
-
علی سلطانی نژاد
-
سیامک عشقعلی
نظر 2
امیر عاجلو 07 آبان 1401 14:12
.مانا باشید و شاعر
jalal babaie 07 آبان 1401 20:30
سلام و درود بر استاد بزرگوار آقای عاجلو ممنون لطف دارین