《برهوت》
رها نکرد مرا فکرت
قلم شدم در دستانت
و شعر شدم در آغوشت
نوشتی از دو بیتی و فراموشی
نه واژه و نه غزل و نه رُباعی
عزیز من! تو چه می دانی؟
چرا دلگیرم از جدایی
عزیز من! تو چه می دانی؟
کدام شب تلخ تنهایی
مرا به یاد تو انداخت
سپس در این برهوت انداخت
درخت سیب نبودم من
که حوّا وبال من باشد
و هیچ وقت نپرسیدم
که آدم از شاخه تکیده
مرا چگونه خواهد چید؟
شاعر: مرتضی سنجری
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
اعظم جعفری
-
حکیمه کمایی.دلتنگ
-
زهره معینی منفرد
-
علی سلطانی نژاد
-
سیامک عشقعلی
نظر 2
امیر عاجلو 21 تیر 1401 00:21
سلام ودرود
مرتضی سنجری 21 تیر 1401 12:07
سپاس از مهرتان ????????????