تُنگی از جنس بلور،
پر ز نقش انگور،
دامونش پر پیچک،
در سکو رو بر نور،
تا دم پیچکها پر ز آب دریاست،
داخل این دریا معبر کشتیهاست،
قایق و ماهیها ، پر ز مرغابیهاست،
از زلال آبی کف دریا پیداست،
می درخشد الماس ،پر ز مروارید هاست،
آسمانش آبی ،پر ز مرغ دریاست،
پر ز شور و غوغاست ،
زندگانی بر پاست،
در کنار تنگه ،
خارج از این ولوا،!
پدری بیمار است،مادری بس بیتاب،
کودکی نانی خشک ،
می زند در این آب،
آسمان بیدار است،
سر خوش است این دریا،
سهم این کودک چیست،؟
مبهمین فرداهاست،؟؟
بهناز علی زاده،
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 5 از 5
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
ایرج قبادی
-
Moslem Ahangari
نظر 18
طارق خراسانی 30 خرداد 1394 03:10
با سلام و درود بر خانم علیزاده بزرگمهر
الحق زلال زیبایی ست
خواندم و لذت بردم و درودت گفتم
دستمریزاد
در پناه خدا
بهناز علیزاده 30 خرداد 1394 13:00
درود بر شما جناب طارق ارجمند سپاسگزار لطف و محبت شما گرامی هستم،
زهرا نادری بالسین شریف آبادی 30 خرداد 1394 07:19
به به آآآآآآآآفرین بانوی گل زیباسرودید
بهناز علیزاده 30 خرداد 1394 13:01
درود بر شما بانو نادری عزیز سپاسگزار حضور پر مهرتان هستم،
اصغر چرمی 30 خرداد 1394 07:50
درود بر بانو علی زاده
کودکی نانی خشک ،
می زند در این آب،
آسمان بیدار است،
بهناز علیزاده 30 خرداد 1394 13:02
درود بر شما جناب چرمی گرانقدر سپاس از محبت و حضورتان ،
نگار حسن زاده 30 خرداد 1394 17:53
سلام بانو کیمیای عزیز
بسیار بسیار بسیار زیبا بود
درود بر شما
بهناز علیزاده 30 خرداد 1394 23:01
درود بر نگار عزیزم ممنونم از محبت و حضورت نازنینم،
حسین دلجویی 30 خرداد 1394 19:29
درود بانو علیزاده ی مهرافشانم
مهمان صفحه ی ادب و عطرآگین فضای ترانه زیباتون شدم
درود بر فراز بیان و رقص زیبای قلمتون مهربانوی ادب...
مانا بسرایید...
باشد که نگوییم که بودیم وچه بودیم
آن قدر بدانید که از عشق سرودیم
.
قرنی به بر اهـل صـفا مشک سلامیم
عـمری به در اهل قـلم عطر درودیم
.
در مدرسه جـز خـط لب یار نخواندیم
درآینه جز جلـــوه دلــبر نستودیم
.
فـرمان قـلم جز به ره عـشق نـبردیم
جز در ره مقصود کـــلامی نسرودیم
.
گر مرهــم زخــم دل تبدار نگشتیم
والله غمی هــم به نگاهی نـفزودیم
.
یک جای نمـاندیم که چون آب بگندیم
رفتیم و گذشتیم و درخشنده چو رودیم
.
ما را به جهان سهم همان بود که بردیم
نی تلـخ زیانیم و نه خوشحال ز سودیم
.
گرعشق همان مشعل تابنده روح است
برخـاسته از روزن عشقیم و ز دودیم
.
هر چند به کس روزن امـیـد نه بستیم
هر بسـته که در حد توان بود گشودیم
.
بودیم وکسی پاس نمیداشت که هستیم
باشد که نباشـیم و بدانــند که بودیم *
====
دلجووو
بهناز علیزاده 30 خرداد 1394 23:02
درود بر شما استاد ارجمند جناب دلجویی گرانقدر سپاس از محبت و حضور با برکت شما
کمال حسینیان 30 خرداد 1394 19:47
درودتان باد بهناز بانوی گرامی
اکثراً دیده ام هم وطنانی که به خارج از ایران مهاجرت کرده اند ، بعد از مدتی عارشان میشه که به زبان مادری شان صحبت کنند ، ولی شما فرهیخته بانو، الگویی ناب هستید برای تمام ایرانیان مقیم آلمان که نه تنها از زبان مادری تان فرار نمی کنید ، بلکه افتخار شعر و ادب ایران هم هستید
پاینده باشید بانو
بهناز علیزاده 30 خرداد 1394 23:08
درود بر شما جناب حسینیان گرانقدر از محبت و لطف شما سپاسگزارم،
مریم شجاعی 30 خرداد 1394 22:32
زیبابودبهنازبانو
بهناز علیزاده 31 خرداد 1394 08:50
درود بر شما مهربان بانو مریم عزیزم ممنونم از حضور پر مهرت،
مهری خسرو جودی 31 خرداد 1394 01:25
سلام بانوی گرامی
بسیار عالی و دلنشین بود گرامی
بهناز علیزاده 31 خرداد 1394 08:53
سلام بانو خسرجودی عزیز سپاس از حضور مهربانتون،
علی معصومی 11 اردیبهشت 1399 23:46
درود بر شما ارجمند
☆☆☆☆☆