ستاره می چینم از درد بــــــــــــــا چی آسانی
گلایه میکنم از مرد بـــــــــــــــــــا چی آسانی
همــــــــــــــان مردی که اندر دل منش کشتن
همان مردی که بـــــا رنگ زرد با چی آسانی
غرور و عاطفه اش را در عاشقی کردنــــــــد
چی ساده ساده پـــــــامال فرد بــــا چی آسانی
پریـــــــدند از همه اعضای او نشاط چو مرغ
نشسته بــــر رخ او خاک و گرد با چی آسانی
میـــــان زنـــــــــدگی و مرگ در ستیز زمین
یک بـــار دست کشید از هر نبرد با چی آسانی
که چون به جان و دلش شیمه ی نماند است باقی
فضای روحش را تسلیم کرد بــــــــا چی آسانی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 24 مهر 1401 17:39
درود و سلام موفق و مانا باشید