نگرانم واسه حال و روز فردای خودم
یه جوری باید که آینده رو زیر و رو کنم
وقتشه صبر و بغل کنم که ایوب بشم!
وقتشه به درد سیلی خوردن از تو خو کنم
اون پرنده ای که حسی واسه پرواز نداره
واسه مرگش یه تلنگر کوچیکم کافیه
شکل مهره ای که محکومه به کیش و مات شدن
توی زندگیتم اما بودنم اضافیه
دیگه هیچ امیدی به ستون این رابطه نیست
سستی و لرزش پایشو دارم حس میکنم
مرگی که جرأت نزدیکی به ما رو هم نداشت
نمیدونم چرا سایشو دارم حس میکنم
وقتی زندگی باهات لج کنه تکلیف چیه؟
وقتی باورت به هر چی دیدی تغییر کنه
وقتی آدما خود واقعیشونو رو کنن
وقتی تصمیم یکی دیگه تو رو پیر کنه...
تازه میفهمی خودت هستی و دنیای خودت
تازه میتونی حقیقتا رو خوب درک کنی
دیگه نه نمیگی به تصمیم رفتنش که هیچ
به سرت میزنه حتی خودتم ترک کنی!
صبر و تو بغل گرفتم اما بی فایده بود
زیر و رو کردن آینده امید واهیه
شکل مهره ای که محکوم به کیش و مات شدن
آخر مسیر زندگی من تباهیه....
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
علی فیروزکوهی
-
عباس خوش عمل کاشانی
-
علی اصغر ابراهیمی رودپشتی
-
ترانه هموطن
-
مائده .
-
عبدالصمد اجباری
-
ثریا قنبری
-
آرامش ظهرابی
-
سعید طهماسبی کهیانی
-
حسن محمودی
-
مهدی یوسفی
نظر 5
امیر عاجلو 25 دی 1402 11:35
لطیف و دلنشین
محمود فتحی 26 دی 1402 09:18
سلام زیبا و بحث برانگیز جالب توجه بود
محمود فتحی 26 دی 1402 09:20
بسیار جالب بود
سیاوش دریابار 26 دی 1402 10:25
چه کنم....
که تو خدایی؟
تو صبوی ما شکستی
و دلم به چاره بردی
....
استاد فرهیخته و شاعر گرامی
شعرتا ن را خواندم بی نظیر است
قلمتون سبز
پایدار و استوارباشید
درود و سپاس فراوان
محمود فتحی 28 دی 1402 22:10
درود بانوی گرامی قشنگ ولطیف بود