به هوای تو جهان گرد سرم میگردد
ورنه دورازبـَر تو چو سایه ای لرزانم
باتو ای راحت جان چشم و چراغ دل من
بنده ی کوی تو من عاشق جان افشانم
دل بـِبـُردی و مرا خانه خرابم کردی
جان فدای قدمت دلبر جان افزایم ،
ای به رقص آمده ای با صد دُف و نی در جانم
من فدای لب ودندان تو و رقص جهان آرایت
این همه عشوه زِ تو دین ودلم را بِبَرد
سر و دل را به تماشای وصالت آرم
گر کنی دور مرا زار پریشان سازی
باز از دامن مهر تو جدا نتوانم
گفتم این کیست، که محتاج نگاهش هستم
خنده زد ازدل جانش که منم دلدارت
در نهان خانه ی قلبم زده ای خیمه چنان
که به دل میگذرد گاه که من خود آنم
جان فدا سازم از بهر تو ای دلبر جان
ازبرای دمی از خنده ی روح افزایت
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 03 امرداد 1402 16:01
درود بزرگوار ا
کیوان هایلی 03 امرداد 1402 19:00
محسن جوزچی 09 امرداد 1402 20:29
درود بر شما
با آرزوی بهروزی برای سرکار ،شعر شما متاسفانه از وزن « آهنگ »خارج است
با رعایت و انتخاب مناسب کلمات به حفظ معنی و آهنگین شدن افزوده میشود
محسن جوزچی 09 امرداد 1402 20:33
« چو سایه ای لرزانم » متاسفانه معنی ندارد
( به هوای تو جهان گرد سرم میگردد
چونکه دورم ز برت اشک روان میریزم
.....
جسارت مرا ببخشید