عادل دانشی

محصّل چهل ساله

ارسال شده در تاریخ : 06 آذر 1402 | شماره ثبت : H9427328

هوای نوحه ی بندر چقدر دلگیر است
صدای طبل عزایش به ضرب زنجیر است

نگاه پنجره ها را به پرده می دوزند
مگر ستاره بگوید که عذر تقصیر است

به آسمان چه بگویم ؟ به زور می بارد
به جای صاعقه چشمش به برق شمشیر است

به آیه ای سگ گلّه به گرگ محرم شد
شغال، فکرِ رسیدن به بیشه ی شیر است

پرنده در قفسی از طلا اگر باشد
بدون لذّت پرواز از زندگی سیر است

محصّلی که چهل سال در دبستان ماند
در انتظار هدایا و لوح تقدیر است

امید ما به جنینی ست ناقص الخلقه
که در زمان تولّد مورّخی پیر است

همین حکایت شب های بی کرانه ی ماست
که در طلوع سپیده همیشه تاخیر است

((تو خود حدیث مفصل بخوان از این مجمل))
نگو که روز سیاهت به حکم تقدیر است

عادل دانشی آذر 1402