« بیابه خلوت من »
بیا بخلوتِ من ، جانِ من ، ز ِمن نهراس
بیا که بوی ِ تنت را ، گلُم ، کنم احساس
مراست شوکت ِ نادر ، توئی غنائمِ هند
بیا به قاب نگاهم ، چو کوهی از الماس
به کِبر روی مگردان،زِخوشه چین مهِ من
کنون که ساقه گندم،نشسته درخمِ داس
سرایِ عاشقِ بیدل ، کُنامِ شیطان نیست
قدم به مهر گذار و ، حذر کن از وسواس
بیا بباز یِ نردی ،که مهره اش نگه است
بعرش می بَرَمَت،خوش اگرنشیند تاس
تو قادری که کنی زیر و رو ، نظامِ قَدَر
بحکم عشق تو داری،به کف عزیزم آس
مگو که خضر کجا برده ، آبِ حیوان را
تو بُگذر از ظُلمات و، سراب را بشناس
حسن کریمی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 4
دادا بیلوردی 23 مهر 1395 23:43
درود استاد
محظوظ گشتم از احساس گرمتان
محمد جهانگیری 01 آبان 1395 21:26
درود برشما
مهناز نصیرپور 02 آبان 1395 23:57
واقعا زیباست
لذت بردم از این همه تصویر دلنشین
علی معصومی 26 اردیبهشت 1399 23:14
درود و ارادت
☆☆☆☆