جواد مهدی پور

بلا ..

ارسال شده در تاریخ : 23 آبان 1401 | شماره ثبت : H9422817

بسمه تعالی

عشق تو بلا بود که آمد به سر من
غلطید به خون با لب تشنه جگر من

در مشرب آیینه ی من ، رطل گران است
هر سنگ از آن غائله آید به سر من

خورشید بر آورد سر از مشرق ایوان
خواب ست ولی چشم نسیم سحر من

چون برگم و در باد خزان خانه بدوشم
هر سست مرامی نشود همسفر من

آن زخم که از تیغ نگاه تو ربودم
سرمایه ی گنجی ست عیان از نظر من

آماده ی یک فرصت پرواز بلند ست
اسباب بهم دوخته ی بال و پر من

مکتوب وفا ، شکوه ی بی فایده باشد
از بخت بد عنقا نشود نامه بر من

تا هست مرا مهر تو در نه صدف چرخ
هرگز نتوان یافت کسی هم گُهر من