بسمه اللطیف
افسوس
یاد از آن یار پری وار شد افسوس افسوس
دل پر از حسرت دیدار شد افسوس افسوس
میگذشت او به گذاری و بدان قد چو سرو
ماه رخسار پدیدار شد افسوس افسوس
با نگاهی دل بی تاب مرا با خود برد
آه از آن چشم که بیمار شد افسوس افسوس
یک نظر دید مرا و چو دلش سوخت به من
پر از افسوس لب یار شد افسوس افسوس
چشم من بدرقه می کرد ورا چون می رفت
بعد او دیده من تار شد افسوس افسوس
پس از آن در نظرم چهره بی مانندش
نقش بر هر در و دیوار شد افسوس افسوس
پاسی از شب شد و این خاطر سودایی من
غرقه در موجی از افکار شده افسوس افسوس
مهدی آتش بگرفته است کنون در غزلت
دل که مشتاق به دلدار شد افسوس افسوس
#مهدی_رستگاری
دوم بهمن ماه سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
بیست و دوم ژانویه سال ۲۰۲۲ میلادی
(سروده در بداهه سرایی روزانه گروه ادبی «بداهه عاشقانه»)
دفتر شعر روزگاران
۴۲۳
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 5
امیر عاجلو 05 بهمن 1400 22:02
سلام ودرود
مهدی رستگاری 07 بهمن 1400 17:50
درود و سپاس
مروت خیری 06 بهمن 1400 12:35
درودها جناب رستگاری زنده باشید
مهدی رستگاری 07 بهمن 1400 17:50
درود و سپاس
مهدی رستگاری 27 بهمن 1400 19:04
خوانش شاعر از این شعر را در این پیوند بشنوید"
https://castbox.fm/episode/pity-%D8%A7%D9%81%D8%B3%D9%88%D8%B3-(%D8%BA%D8%B2%D9%84)-id4788121-id468681156?country=us