بسمه اللطیف
پابوس عشق
سر نهادم باز از اخلاص بر پابوس عشق
غرقه گشتم در دل امواج اقیانوس عشق
در هوای حکمت و دانایی و فرزانگی
باز جستم نام خود در دفتر قاموس عشق
من به رسم عاشقان و شیوه دل زندگان
سر سپردم بر مرام و مسلک ناموس عشق
زندگی کامل نمی گردد مگر سیمرغ وار
تا نیاید در دل ترکیب او طاووس عشق
شک نکن گر روزیت باشد محبت یک زمان
می رسد یارت به تو زان سوی اورانوس عشق
منتها جان چون به جانان می رسد در این جهان
بانگ دوری می نوازد ناگهان ناقوس عشق
رهنما گردید بر تو مهدی از لطف خدا
در دل شب تابش نورانی فانوس عشق
گشت روحت مستعد اینک به پروازی شگفت
چون سر خود را نهادی باز بر پابوس عشق
#مهدی_رستگاری
چهاردهم مرداد سال یکهزار و چهارصد خورشیدی
ششم اوت سال ۲۰۲۱ میلادی
دفتر شعر روزگاران
۱۵۹
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 07 اسفند 1400 13:56
!درود
مهدی رستگاری 08 اسفند 1400 18:00
سلام و درود و سپاس و مهر
فرهاد احمدیان 07 اسفند 1400 20:36
سلام و عرض درود خدمت جناب رستگاری غزلی بسیار دلنشین سرودید سرافراز باشید
مهدی رستگاری 08 اسفند 1400 17:59
سلام و درود و سپاس و مهر