بسمه اللطیف
معجزه عشق
چون با توام ز فتنه و فکر زمان چه غم
وز تلخ و شور سفره زار جهات چه غم
ای گلشن وجود تو آرامش دلم
چون با منی ز جور و جفای خزان چه غم
یک بوسه از عقیق لبانت مرا بس است
لبریز شد پیاله گر از شوکران چه غم
با من بهشت را به زمین آر و شاد باش
تو نیک باش از بدی دیگران چه غم
آسوده باش و خوش به حریم سرای من
با شادیت ز ناخوشی ناخوشان چه غم
بشنو ز هاتفان حقیقت که گفته اند
عشاق را ز سستی عهد زمان چه غم
مهدی چو ما به معجزه عشق زنده ایم
گر فتنه بارد از همه آسمان چه غم
#مهدی_رستگاری
مهر ماه سال یکهزار و سیصد و نود و دو خورشیدی
دفتر شعر روزگاران
۴۷۱
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 1
امیر عاجلو 26 فروردین 1401 22:11
!درود