بسمه اللطیف
شکوفه وار
بیا و عاشقانه در دل من آشیانه کن
شکوفه وار بر درخت زندگی جوانه کن
چو می توانی آوری دل مرا به کف بیا
به عشق ورزیت حدیث عشق جاودانه کن
به من بتاب از آسمان ناز خود عزیز من
مرا پر از صمیم عشق پاک و بیکرانه کن
چو می روی به راه خود نگاه خود به من فکن
مرا به تیر عشق به خود ابرویت نشانه کن
سرود عشق خویش را بخوان به گوش جان من
مرا تو مست و سرخوش از ترنم ترانه کن
بکش مرا به بر مرا به سرزمین عشق بر
مرا به مهر غرق بوسه های بی بهانه کن
به التفاتی از کنار گوشه های چشم خود
به وقت بوسه ات مرا شهید این زمانه کن
بخوان تو مهدی آفرین به یار خود در این غزل
ورا به شعر جلب گفتگوی عاشقانه کن
درون شعر خود نهان به زیر لطف این سخن
به سوی او تو قاصدی ز بوسه ها روانه کن
#مهدی_رستگاری
بیست و پنجم فروردین سال یکهزار و چهارصد و یک خورشیدی
چهاردهم آوریل سال ۲۰۲۲ میلادی
سروده در بداهه سرایی گروه «ادیبانه»
دفتر شعر روزگاران
۴۸۹
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 27 فروردین 1401 14:01
مهدی رستگاری 30 فروردین 1401 16:32
درود و سپاس بیکران
حسن مصطفایی دهنوی 29 فروردین 1401 06:55
سلام و درود استاد
عالی است
سربلند و پاینده باشید
مهدی رستگاری 30 فروردین 1401 16:33
سلام و درود و سپاس بیکران جناب دهنوی عزیز. لطف عالی تون پاینده