بسمه اللطیف
تمنّا
چون لبان من نوازش بر بناگوشت کند
اوج گیری تمنای تو مدهوشت کند
چشمهایت تیره می گردند و این احساس گنگ
می رود تا اندک اندک خواب و بیهوشت کند
در بر من پیکرت آتشفشانی می کند
تا مرا غرق لهیب داغ و خودجوشت کند
ناله در افسوس جاری بر لبت گل می کند
تا دهانم بوسه افشان بر لب نوشت کند
مهدی او را تنگ در بر گیر و جانانه ببوس
تا که دلبر حس آرامش در آغوشت کند
با زبان بی زبان بوسه ها با او بگو
می تواند هر زمانی تکیه بر دوشت کند
#مهدی_رستگاری
پنجم آذر سال یکهزار و چهارصد و یک خورشیدی
بیست و ششم نوامبر ۲۰۲۲ میلادی
دفتر شعر روزگاران
۸۰۵
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
امیر عاجلو 12 آذر 1401 19:08
سلام ودرود
مهدی رستگاری 15 آذر 1401 13:09
درود و سپاس بزرگوار
جواد مهدی پور 14 آذر 1401 13:29
درود بر شما جناب رستگاری عزیز
زیبا ست
مهدی رستگاری 15 آذر 1401 13:09
درود و سپاس بزرگوار