لب و دندان و شکر خندِ دهانت از من
چشمه ی مردمکِ عشق نشانت از من
گفته بودی تو تو تو نیستی آن دلخواهم
لکنتی هست در ان نوک زبانت، از من
تو بهارم شده ای، گرمی جانم شده ای
برف و سرمای زمستان و خزانت از من
چشمِ خونریز تو بر هرچه غمانم زده است
هر چه غم باشد و هر بارگرانت از من
آرشِ کشور عشقم، پی مرزِ دلِ تو
تا زنم تیر، دو ابروی کمانت از من
چین و ماچین نگاهت نه دلم، جانم بُرد
هر بلایی برسد بَر دل و جانت، از من…
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 8
امیر عاجلو 22 آبان 1399 09:28
.مانا باشید و شاعر
طارق خراسانی 23 آبان 1399 07:05
سلام دوست ادیبم
سپاس از مهر حضورتان
در پناه خدا
منصور آفرید 22 آبان 1399 10:51
درود بر استاد طارق عزیز
واقعا زیباست دستمریزاد
طارق خراسانی 23 آبان 1399 07:06
سلام بر حضرت آفرید
سپاس از حضورگرمتان
در پناه خدا
کرم عرب عامری 22 آبان 1399 11:45
درود ها استاد گرانسنگ درودها
طارق خراسانی 23 آبان 1399 07:08
سلام بر استاد گرانمهرم
جناب عرب عامری عزیز
سپاس از حضور پر مهرتان
در پناه خدا
کاویان هایل مقدم 22 آبان 1399 17:36
لطیف و زیبا سرودید استاد:
آرشِ کشور عشقم، پی مرزِ دلِ تو
تا زنم تیر، دو ابروی کمانت از من
طارق خراسانی 23 آبان 1399 07:09
سلام دوست گرانقدر شاعرم
سپاس از مهر حضورتان
در پناه خدا