دوستان، من تشنه ام آبم دهید
از شرابِ کهنه ی نابم دهید
از شرابِ کهنه ی عرفانِ شرق
آنچه نوشیدند اقطابم دهید
خورده اند آن آب، احبابِ خدا
آبِ توفیقاتِ احبابم دهید
بر درخت عشق از تاکم طناب
بسته تا اوج فلک تابم دهید
ای فراوان گفته ای پیداست آن
آنچه پیدا و نمی یابم دهید
جرعه ای زان آب آتشناک را
تا به سوی عشق بشـتابم دهید
طارقم گر قطره ای زان آب جُست
مژده ای بر جان بی تابم دهید
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 3
محمد جوکار 13 شهریور 1395 23:47
دوستان، من تشنه ام آبم دهید
از شرابِ کهنه ی نابم دهید
از شرابِ کهنه ی عرفانِ شرق
آنچه نوشیدند اقطابم دهید...
درود و آفرین بر قلم بسیار زیبایتان
رقص قلمتان ماندگار
ابوالحسن انصاری (الف. رها) 14 شهریور 1395 22:33
درودها برشما استاد بزرگوار
بسیار زیبا بود
حمیدرضا عبدلی 19 شهریور 1395 18:49
با سلام استاد بسیار زیبا