در عمق خاطرات قدیمی و بی شمار
یک پیرمرد خسته و یک قلب بیقرار
تو فکر می کنی به چه امید زنده است
در انتظار دیدن روی تو در بهار
او در محاصره قاب عکس هاست
قلبش ز غصه دوری پر از شرار
بیمهر من بیا که دلم را کنی تو شاد
من گشته ام پیاده وتو گشته ای سوار
در این دو روزعمر عذابم نده عزیز
با خنده های تو همه فصلها بهار
این قلب من بخاطر چشم تو می تپد
بازیچه ایم ما همه در دست روزگار
از دست بی وفا ییت به کجا من برم پناه
تنها بیا بدیدن بابا تو در بهار
تعداد آرا : 1 | مجموع امتیاز : 5 از 5
نظر 11
محمد جوکار 25 تیر 1395 00:29
درودها و آفرین ها جناب عبدلی عزیز
پاینده بمانید به مهر
حمیدرضا عبدلی 25 تیر 1395 07:35
با سلام استاد ممنونم آز لطف جنابعالی موفق باشید
حبیب رضایی رازلیقی 25 تیر 1395 01:02
حمیدرضا عبدلی 25 تیر 1395 07:36
با سلام استاد رضایی ممنونم
طلعت خیاط پیشه 25 تیر 1395 07:03
جناب عبدلی ارجمند
شور وحالی که در این سروده جاریست ستودنی است
برایتان طول عمر همراه با سلامتی و سر سبزی آرزو دارم.
حمیدرضا عبدلی 25 تیر 1395 07:36
با سلام استاد ممنونم
معصومه عرفانی 25 تیر 1395 12:29
سلام بسیار زیبا سرودید جناب عبدلی
حمیدرضا عبدلی 25 تیر 1395 12:36
با سلام بانو ممنونم
کرم عرب عامری 26 تیر 1395 22:53
درود گرامی
حمیدرضا عبدلی 27 تیر 1395 00:39
با سلام استاد ممنونم