بهار سر کش ایوان من ، چرا رفتی؟!
چه کرده باتو زمستان من، چرا رفتی؟!
ببین نهال نجیب و زلال چشمانت
زده شکوفه به گلدان من، چرا رفتی؟!
تنیده خاطره هایت به تارو پود تنم
در انحصار تنت جان من، چرا رفتی؟!
هزار لشکر بی رحم غصه بعداز تو
گرفته سخت گریبان من چرا رفتی؟!
بپیچ نسخه ی شبهای بی قراری را
دلیل هق هق پنهان من چرا رفتی؟!
منی که پنجره بودم به سمت آمدنت
از امتداد خیابان من چرا رفتی؟!
چقدر گریه کنم تا به آسمان برسم؟
بگو که حضرت باران من چرا رفتی؟!
مریم ناظمی
تعداد آرا : 4 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 8
امیر عاجلو 13 بهمن 1399 19:21
درود بزرگوار ا
محمد مولوی 13 بهمن 1399 21:26
پرنیا آرام 14 بهمن 1399 00:13
بسیار زیبا، درودها بانو جان
کاویان هایل مقدم 14 بهمن 1399 08:53
سراسر باران عشق و مهر و عاطفه بود این گوارا شرابی که چشیدم
قلمتان نویسنده
ولی اله بایبوردی 14 بهمن 1399 09:51
سلام و درود
رسا و دلنشین
علی احمدی 14 بهمن 1399 15:39
استاد ناظمی گران ارج درودها بر شما تا بیکرانه آسمان احساس . عجب هجا و عجب نظمی احسنت
رضا زمانیان قوژدی 14 بهمن 1399 23:56
درود بر شما
مثل همیشه دلنشین و روان
حسن مصطفایی دهنوی 16 بهمن 1399 07:38
سلام و درود بانو
بسیار زیبا است
سربلند و پاینده باشید