شاعران
محمد علی رضا پور
دفتر شعر سروش + هایکوواره
شعر سروش و هایکوواره | محمد علی رضا پور | شعر ایران

سروش و هایکوواره

ارسال شده در تاریخ : 26 خرداد 1402 | شماره ثبت : H9425268

هایکوواره:

کودک بیمار

چشمان مادر

لحظه ی دوری

سروش 1:

بیمارستان

کودک گریان

مادر نگران

این جدایی سخت....

سروش 2:

کودک بیمار

ناله ی بسیار

مادر بی قرار

وقت جدایی....

هایکوواره:
پارسی شده ی شعر کوتاه هایکوی ژاپنی است در شکار لحظه با کلمات ساده و معمولا دور از آرایه های ادبی لفظی
و ترجیحا با امکان خوانشیِ ژرف البته برخی آرایه های معنوی یا ترفندهای ظریف و پنهان ممکن است در ساخت
هایکوواره به کار بروند.
هایکو(واره)، شعر مضمون کوتاه تصویری (مضمونِ بُرِشی) است یا به عبارتی: عکاسی با واژگان.

سروش:
شعری در اصل کوتاه با شاخه هایی گسترده؛ گاهی در وزن عروضی سنتی، گاهی با وزن آزاد (عروضی) و گاهی
با تلفیق این دو (وزن پردازی پیشرو).
در سروش معمولا همه یا بیش تر لَخت های غیرپایانی، دارای قافیه (یا قافیه_آهنگ) اند و لَخت (یا لَخت های) پایانی
به صورتی متفاوت (در قافیه، وزن یا ساخت) می آید.
استفاده از آرایه های ادبی (لفظی و معنوی) و امکان چند خوانشی یا ایهامی بودنِ معنا البته
با تکیه بر اصالت زنجیره ی معنایی از ترجیحات شعر سروش است.
شعر سروش، در وزن، قافیه، ساخت، موضوع و... انعطاف پذیر است و به همین دلیل، برخلاف گونه هایی مانند
پریسکه و سه گانی_ که آشکارا با هایکوواره، مخالف اند_ در شعر سروش حتی می توان نمونه هایی هماهنگ با
هایکوواره (سروش هایکووار) سرود هرچند در اصل، سروش، تفاوت فراوان با هایکوواره دارد (این انعطاف‌پذیری را نیز دارد
که حتی به صورت هایکووار سروده شود).