سه گلشن...

ارسال شده در تاریخ : 29 خرداد 1402 | شماره ثبت : H9425303

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام و درود،

سه گلشن

آغازگر:

خوش ام که صخره ی امواجِ مُستمرِّ تو باشم/
و خوب تاب بیارم، اسیرِ فرِّ تو باشم/

بدنه/پیکره:

دلم خوش است بمانم همیشه عاطفه خواهت/
اسیرِ سبکِ نگاهت/
و تلخکامی ام از هِجر، هیچ نکاهد/
شکیبِ دیدنی ام را/
و شعرِ چیدنی ام را/
دلِ ستودنی ام را/
دلم خوش است بمانم همیشه چشم به راهت/

پایانبخش:

خدا کند که از این غم، خدا نکرده نمیرم/
خدا کند که همین روزها، تو بیایی! //

(محمدعلی_رضاپور)

سه_گلشن ،
در میانه ی شعر سنتی و نو
که هر سه بخش آغازگر، بدنه و پایانبخش را به ترتیب در تفکیک درونی واقع در خودِ قالب شعری
(دقت بفرمایید: در تفکیک درونی واقع در خودِ قالب شعری) دارا ست.

سه گلشن هم (مثل قالب های سروش و شعرسبز/چندآهنگ)
قالبی باز و متنوع و پذیرای حد اکثر تنوع در قافیه مندی و قافیه بندی، طول مصراع ها و شیوه ی پردازش است.

در گسترش قالب تازه و توانمند سه گلشن،
سهمی داشته باشیم!