. . . و آغازی درپایان تسلسلی زجر آور
نگاهی خیره کننده برآیمان به ارمغان
من در هزاره ها , من در آوردی ترین نکاه ها
ـ در اغازی متولد شونده, خیره شونده
_ که اتمام را در افسون افسردگی و افساری به غایت تنیده در زجرآنگی
در تحویلی بدون تحول
تبدیلی تنها به زجر آنه نشانده
تحمیقی منبسط در افاق
تطهیری منقبض در انفآس
من انتزاعی درون چراغی بسآن فتیله
من عبوسی بد تکرار در ون خوشرویانی در اکراه
اما چگونه !
و جمعی در ارزوی خرسندی به باقی تکراری تکینگی و تمدیدی زجرانگی
منی نرویده نه آنگاه که نخواهم در عین خواستن در عین آمال
واین حماقت در من باقی است در تمامی زجر های انسانیم
ـ و ابتدایی درپایان تسلسلی زجر آور
و نمایی خیره کننده برآیمان, به ارمغان . . .
نظر 3
-
محسن جوزچی 11 اردیبهشت 1400 16:46
درود بر شما جناب خلیلی ،بسیار زیبا ،ولی شاید درک آن برای عموم ساده نباشد ،شعر شما منو یاد ،رضا براهنی و نادر نادر پور انداخت
-
کاظم قادری 11 اردیبهشت 1400 17:13
سلام برشما وزیبا سرودید ومن هم باجناب جوزچی موافقم مخاطب عام درهمان ابتدای شعر ازخوندنش احتمالا صرف نظر کنه چون خیلی باید تک تک کلمات و حلاجی کنی درمتن که معنیشو بفهمی کمی آدمو اذیت میکنه اما اینکه شما فوق العاده توانایید بنده اذعان میکنم
درکامنت یکی ازغزلهای بنده درخواست نقد اشعار بنده روداشتین من واقعن خوشحال میشم نقدکنین ومنت دار شماهم هستم 
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
اعظم جعفری
-
حکیمه کمایی.دلتنگ
-
زهره معینی منفرد
-
علی سلطانی نژاد
-
سیامک عشقعلی
نقد 2
پژمان خلیلی 11 اردیبهشت 1400 21:05
باد می آید، زمین خیس است، باران هم بلا تعجیب
پژمان خلیلی 11 اردیبهشت 1400 21:14
ممنونم،