ای تـو خدایـی ، که بشـر ساختـی
جسـم بشـر نیـک بـپرداختـی
طرفـه طلسمـی بُـوَد اینک بشـر
نـور هـدایت بُـوَد این ، افـراختـی
٭٭٭
تا که بشـر در خطـر انداختـی
زیـن سببـش ،کفـر بـر انداختـی
تا بشـر از کوشـش و تدبیـر خـود
رو به تـو بـتوان ، نظـر انداختـی
٭٭٭
مـرا زُلف نکویـی ، دور سـر بـی
که حُسن زلـفم از، حُسن دیگر بـی
اگـر زلفم نبود از حُسن آن یار
کجـا زلفم نکوتر، از بشـر بـی
٭٭٭
مـرا زلـف نکویی ، معتبـر بـی
برای حُسن رویـم ، بال و پـَر بـی
صفیـر مرغ یار آمـد به گوشـم
صفیـر آن زِ گوشـم کی به در بـی
٭٭٭
صفیـر مرغ یارم پُـر اثـر بـی
من از بانگ صفیـرش ، دیده تر بـی
خـداونـدا تویـی دانـا به فکرم
که فکرم رو به کویَـت پُـر هنر بـی
٭٭٭
نسیم گلشن زنده یاد حسن مصطفایی دهنوی
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 09 دی 1401 11:34
درود بزرگوار ا
علی پورحبیبی 09 دی 1401 12:27