حسن مصطفایی دهنوی

امتیاز اعضا:

رای نکو

ارسال شده در تاریخ : 10 آذر 1397 | شماره ثبت : H946974

« رأی نکو »

فیض خدا ، به بنده ی خود دائماً نکوست

الطاف حق،به بنده ی مجرم عجب نکوست

آنان که دیده اند ، یکش را زِ صد هزار

بـنوشته انـد لطف خدا ، بـه زِ آبروست

آن خالقـی که هستی ما هم ، زِ هست اوست

دید بصر ، نفس زدن ما ، به دست اوست

دانا بُوَد کسـی که به امـر خدا بُوَد

دانا نه آنکس است ،که بر ضد رأی اوست

هـر آدمـی به رأی خودش معتقد بُوَد

آن آدمـس،که رأی وی از امر و نهی اوست

هر کس که شکر آن نـکند از صمیم دل

گر مالک جهان شود، آخر شکست اوست

با دوستان معامله بنمـا ، نه دشمنان

دشمن به خود شد آنکه ،نـشد خاکزار دوست

من حق شناختم ، که حقیقت بیان کنم

حق را هر آنکسی نـشناسد،همان عدوست6

من عاشقـم به عشقِ خداونـد بـی زوال7

عشقش به من فرو شده در استخوان و پوست

آن مِـی که طاهر است و خدا گفته بهر ما

چون بنگرید آن مِـی طاهر در این سبوست8

آن مِـی که می چشم ، ره معنایش می روم

در راه سخت ، گر چه زِ خون دلم وضوست

روز ازل به لوح دلم ، مهـر دوست بود

تا روز حشر ، مهر وی اندر دلم فروست

آخر حسن ، تو رأی خودت را فروگذار

با رأی آن بسـاز ، همان رأی آن نکوست

٭٭٭

6- دشمن 7- فناء 8- کوزه سفالی