حسن مصطفایی دهنوی

امتیاز اعضا:

سفره انعام

ارسال شده در تاریخ : 21 دی 1397 | شماره ثبت : H947188

« سفره انعام »

تولید بشر ، می کند از عالم هستی

روشن شود آن چشم،که برلطف وی هستی

روزی1 بفرستد ، به همه نورس و نوزاد

مادر بدهد روزی ، طفلش به دو دستی

آن کودک بی دانش و بی حس و حراست

تصدیق کند ، بعد ز هوشیاری و مستی

این سفره انعام ،که گسترده در این خاک

ای طفل، به یک عمر تو مهمان وی هستی

افروخت در اطراف تو این انجم و خورشید

این انجم و خورشید، چو طباخ تو هستی

ابرست و مَه2 و باد ، که آبت برساند

تا آب بیاشامی ، اگر تشنه تو هستی

بر صحّت3 خود، هیچ تسلّط تو نداری

صحّت نشناسی، تو خودت کج نظرهستی

ای مرد خردمند ، نظر کن پدرت رفت

چون جد و پدر،خود به یقین رهگذر هستی

هر نیک و بد خلق ، برای تو یکی بود

توفیر4 بِدان ، گر که تو هوشیارتر هستی

از کار بدِ خلق ، تو دلـتنگ و غمینـی

چون بد بنمایی ، اگه نیکو سیر1 هستی

از خلق جهان ، حیله و بد را نـپسندی

برخلق کنی بد ، تو عجب حیله گر هستی

بدکاری و بَد عهدی و تزویر و تقلب

باشد اثر فطرت نادانـی و پستی

هر کار بشر را ، اثر نیک و بدی هست

جانا تو مکن بد ، بـنما کار درستی

هر نیک و بدی ، گفته شد از اول دنیا

نشنیده ای آن را، تو مگر گوش کر هستی

آثار بد و نیک ، به دنیا اثرش هست

نشناخته ای آن ، تو که کوته نظر هستی

آثار نوشتی حسن از ، حکمت خلاق

حکمت بنمودی ، تو چه زیبا نظر هستی

٭٭٭

1- رزق 2- ماه 3- تندرستی - سلامت 4- تفاوت – فرق

1- سیرت