مرا با روانی ِ
روانم
آشنا کرد
او بود که مرا دانا کرد
فردایش
من بودم که به پطرس گفتم
انگشتت را از سوراخ سنگ چین بیرون بکش
بگذار همه سدهای کهنه ی جهان را آب ببرد
رود بی نیاز هر سد است
برای: نیمای بزرگ بود
***
سایه آفتابی بود
کوچه باغم را روشن می کرد
اما چشمم را نمی زد
سردم نمی شد
گرمایش بتنم جان می بخشید
برای :سایه ی عزیز
تعداد آرا : 5 | مجموع امتیاز : 3 از 5
نظر 17
امیر عاجلو 23 آبان 1399 20:37
درود بر شما
کرم عرب عامری 23 آبان 1399 20:57
ممنونم عزیز
علیرضا علیدادی شمس ابادی 23 آبان 1399 21:32
درود به شما زیباست
کرم عرب عامری 23 آبان 1399 22:40
ممنونم عزیز
منصور آفرید 23 آبان 1399 22:18
سلام و درود بر استاد
واقعا زیباست
کرم عرب عامری 23 آبان 1399 22:40
درودها جناب آفرید
بهنام حیدری فخر 24 آبان 1399 01:28
درود بر شما جناب استاد عامری ادیب ارجمند و فرهیخته
امیدوارم همیشه در پناه حق،موفق و پیروز و سربلند باشید گرامی
کرم عرب عامری 24 آبان 1399 21:04
سپاس بزرگوار و عزیز
حسن مصطفایی دهنوی 24 آبان 1399 07:18
درود ها استاد
بسیار زیبا و دلنشین است
پاینده باشید
کرم عرب عامری 24 آبان 1399 21:07
سپاس استاد عزیز
مسعود مدهوش 24 آبان 1399 07:53
درود بر شما استاد عامری دانا
کاویان هایل مقدم 24 آبان 1399 08:43
بسیار زیبا و دلنشین و با اشاره ای نوستالژیک به داستان پطرس و سد شکسته
مرحبا
کرم عرب عامری 24 آبان 1399 21:07
ممنونم عزیز نازنین
ولی اله بایبوردی 24 آبان 1399 10:38
سلام و درود
دلنمیراد استاد
لطیف و روان
کرم عرب عامری 24 آبان 1399 21:10
ممنونم استاد
محمد رضا درویش زاده 24 آبان 1399 18:39
هزاران درود استاد بزرگوار
کرم عرب عامری 24 آبان 1399 21:11
درودها بزرگوار