من،،،
مترسکی هستم،
در جالیزاری دور وُ،
متروک!
کلاغ های لعنتی،
با سُخره ای فجیع
کنارم می نشینند!
و خیره مى‌شوند،
به دکمه های پیراهنم
که پر از تنهائی ست!
و منقار می کوبند
بر کلاه پوسیده ی من...
آه،،،
اگرچه فارغ از چیستی ام،
خرسندم از
معاشرتی هرچند
تمسخرآمیز!
#سعید_فلاحی (زانا کوردستانی)
تعداد آرا : 5 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 4
-
جمشید اسماعیلی 30 امرداد 1399 13:12
احسنت ]قای فلاحی
امروز یک سپید با حال خواندم
دستمریزاد
سپیدی به اندازه با ا ندیشه
وتخیل زیبا و موسیقی لطیف وعاشقانه
واقعا حظ بردم عالی بود
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
محمد قدیمی
-
مهری کندری
-
hossein fathi
-
مجید شرفزاد
-
بهروز قاسمی_رها
-
عبدالنبی ژاله
-
ن د
-
انوش بیات
نقد 1
رضا زمانیان قوژدی 31 امرداد 1399 16:26
درودها استاد فلاحی عزیز
شاعر، بخوبی و زیبایی هرچه تمامتر استیصال خود را از تنهایی بیان کرده.
کاش معنای جالیزار را در پاورقی بیاورید( زمین جالیز، فضای حاکم بر
مزرعۀ جالیز...ویکی پدیا)زیرا واژه ای کم کاربرد و یا حد اقل در محاورات
کمتر استفاده می شود.استفادۀ شما از این واژه بسیار زیرکانه و هوشمندانه
است.برای القای اوج تنهایی، اگر ئکمه را مفرد بیاورید بهتر است.:
و خیره مى‌شوند،
به دکمه ی پیراهنم
که پر از تنهائی ست!
دستمریزاد
قلمتان نویسا