جان بنوشان
یارب! کویر تشنه را باران بنوشان
هر خاطری درمانده را درمان بنوشان
ما ساکنان شهر تردید و یقین را
از پرتو خورشید خود ایمان بنوشان
زیر غبار خودپرستی جان سپردیم
یک بار دیگر مردگان را جان بنوشان
تقدیرمان در دامن مهر تو افتاد
این بخت خوابآلوده را سامان بنوشان
ای شاه بیت دفتر اشعار مستان
این مصرع جا مانده را پایان بنوشان
۲۰ رمضان-۱۴۰۱
تعداد آرا : 2 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 2
امیر عاجلو 02 اردیبهشت 1401 16:41
درود بزرگوار ا
Milad Kaviani 02 اردیبهشت 1401 20:50
درودبر شما استاد عزیزجناب معصومی زیبا سروده اید