زبان شعر، دیروز، امروز یا فردا
◇◇◇◇◇
امروزه برای نقد یک شعر ویژگی های زیادی مورد بحث و بررسی قرار می گیرند که در این مختصر به چند مورد از آنها اشاره می شود:
[ ] اصول فنی و معیار های ادبی از قبیل قالبهای شعر، هجاها و اوزان، نگارش و...، که در هر گروه مقفی، سپید، نو، و...متناسب با دستورالعمل های تعریف شده و قابل استاندارد سازی، مشخص شده اند. لذا نقد این بخش از آثار برای منتقدین و اهل فن، تقریبا کلیشه و قالب بندی شده، چالش برانگیز نیست و هر کسی به مصادیق مورد نقد خود، براحتی میتوانداستناد کند
[ ] جلوه های زیبا شناختی در شاعرانگی، تصویر سازی(image) انگیزش های حسی و عاطفی، تحرک (dinamic) یا آرامش و ایستائی (estatic) تضادها، تشبیهات، کنایه ها و... در این بخش هستند که تا حدودی تعریف شده و شناخته شده هستند که در متن یک اثر قابل استناد هستند.
[ ] هدف و پیام یک اثر که مهمترین جانمایه آن اثر ادبی است، اگرچه تا حدودی به برداشت مخاطب بستگی دارد، یکی از ویژگیهایی است که تا حدودی چالش برانگیز بوده و شاید تضارب آرا و تعدد نقد و داوری در این بخش از اثر بتواند آن را واقعی تر نموده و هدف یک اثر ادبی را به درستی بیان کند زیرا در آثار چند وجهی، هر کدام از مخاطبین، یک وجه را نسبت به سایر وجوه ترجیح می دهند که همان حکایت " فیل در تاریکی" حضرت مولاناست.
[ ] سایر ویژگی های یک اثر، که هر کدام از مخاطبین مورد توجه خود قرار می دهند از قبیل پرداختن یک اثر به بزرگداشت، مرثیه، مدیحه، مشکلات اجتماعی، سیاسی، زیست محیطی و... که دسته بندی مخاطبین در این بخش بیشتر از بخشهای دیگر است که تضارب آرا در نقادی و داوری باید بصورت تخصصی تر صورت گیرد تا سنحش ارزش اثر واقعی تر باشد.
[ ] زبان شعر یکی از موضوعاتی است که امروزه بعنوان یکی از اولین و بزرگترین موارد نقادی، داوری ها را به خود جلب نموده و در بیشتر محافل نقد شعر و پایگاههای ادبی مورد توجه قرار می گیرد. اگر چه این بخش از سنجش شعر، جای بحث بیشتری را بخود اختصاص داده و تا حدودی ناشی از کاربردهای سلیقه ای در گویش ها است، گویا نقادان عزیز دوست دارند که همان راهی را طی کنند که منتقدین موسیقی در قالب آوازهای سنتی، پاپ، راک و ...طی کرده اند که جای بحث فراوانی دارد و همین بهانه ای است که زبان سنتی و قدیمی را ایراد یک اثر ادبی بدانند. آواز های سنتی که در دستگاههای مختلف و تعریف شده موسیقی در طی سالیان دراز جای خود را شناخته اند با قطعاتی بدون پیشینه تاریخی سنجیده می شوند که با ادعای امروزی و پاپ (مردمی) به عرصه آوا های اصل تحمیل شده اند که مجال بحث در این جایگاه را ندارند و شاید نتایح آنرا در رسانه های جمعی مساهده فرموده باشید.
[ ] اگر زبان سنتی و قدیمی یک اثر ایراد است، باید گنجینه های ادبی و اصیل و تاریخی همچون آثار ارزشمند شاعران گذشته را از این دیدگاه، ناکارامد، کم ارزش و ناقص بدانیم؟! و از این پس برای آثاری که خلق می شود و عزیزان طرفدار این فرضیه که قطعاتی از شعر می سرایند، (البته اگر فقط ادعایشان گوش فلک را کر نکند) نه تنها دوره ای گذار قایل شویم بلکه بجای جاودانگی و عتیقه شدن آثار در حال خلق شدن، برچسب کهنگی و از دور خارج شدن در اینده ای نزدیک هم بزنیم!! زیرا پیشرفت رسانه ها و فصای مجازی در این تغییرات اثری شگرف دارند، ایا این طرز تفکر، لطمه زدن به سرمایه ادبی نیست؟
[ ] در پایان، از تمامی عزیزانی که دل در گروه آثار ارزشمند تاریخی و قدیمی دارند تقاضامند است، مطالب خود را در دفاع یا تقابل با اینگونه نقادی بنگارند تا این موح ایجاد شده ره به ناکجا ابادمان نکشاند...و آرزوی سربلندی فرهنگ اصیل پارسی فقط با تدبیر جامعه فرهنگی و ادبی جانه عمل می پوشد، انشا الله
سریال خاتون قسمت6
تبلیغات فرهنگی
تولد اعضا
-
شعر ایران تولدتان را صمیمانه تبریک می گوید
-
علی فیروزکوهی
-
عباس خوش عمل کاشانی
-
علی اصغر ابراهیمی رودپشتی
-
ترانه هموطن
-
مائده .
-
عبدالصمد اجباری
-
ثریا قنبری
-
آرامش ظهرابی
-
سعید طهماسبی کهیانی
-
حسن محمودی
-
مهدی یوسفی
