به قربان دل مشکل پسندت
فدای نکته نکته چون و چندت
نمی دانم شکردان که هستی
که را نوشانده ای از شهد قندت
چه می گویی دل دیوانه را که
شده محو دو گیسوی کمندت
غزال بیشه زاران کجایی؟!
خراسانی پریشان خجندت
مرا یک روز همراهی کن ای دوست
به فصل نو بهار بیرجندت
بگیرم سر به روی شانه هایت
به زیر یال بازوی بلندت
تو باشی و من و یک دشت آهو
جهانی زیر پاهای سمندت
✍ بداهه ای تقدیم به جناب طارق خراسانی
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نقد 1
علی معصومی 29 امرداد 1402 23:25