« حزب حقیقت » ما راه کربلاست که هموار می کنیم خود را به کربلا چو پرستار می کنیم ما پیروان خون شهیدان کربلا با این یزید دوره که پیکار می کنیم صدام شوم ...

واژه ی کوه را به کار نبرید رویاها و سمیراهای مجنون ….. لیلا دیوانه تر از آن است که هر بنی بشری بخواهد جان ِ زهراهای معصوم را بگیرد و هلیاها عاشق تر از آنند که از عشق لیلاها گل سرخ از دست زهرا به عاطف...

سرزمینی مفتخر با حاکم بر مسند شاهانه اش اسوه قانون دنیا شد هزاران سال بر شکرانه اش خطبه های پند آموزش چو نوری بر دل بیگانگان مردمانش یاد او هرگز نکرده در دل آن خانه اش ...

« سرزمینم کو » نه خاک پاک آن من ، نه در دیار خانه ای در این جهان برای من نه سهم عادلانه ای وطن که شد قلمرو شغال ها و ناکسان اساس پایکوبی حما...

آزاده‌مـردی، شیر و دلیر است در رزم دشمن، الحقّ امیر است در راه مـیـهـن، جـان بـر کف است او بی‌شک که این ره، سخت و خطیر است از آتش ظلـم، خـواهـد گذر کرد همچون سیاوش، نیکو ضمیر است یـــاد پـــدر...

ما پیمانه شکستیم ولی پیمان نشکستیم

حسین مظهر عشق وآزادگی است. حسین سنبل مرد و مردانگی است. درآن سرزمین پراز ظلم و کرنش به آن حسین را نبود طاقت ظلم وسازش به آن یزید در پی بیعت اَش عزم خود جزم کرد. که پیک سواری در خانه اَش عزم کرد. نه ...

شرمتان باد ای به آغوش شب رسوای خود پنهان عاری از آیین و فرهنگ در نقاب ننگ و نیرنگ جوخه برپا کرده در پیکار با انسان بی مدارا در قفای جنگ خون آزادی به جام جهل می ریزید از گریبان تا به دامن بوی بار...

مصدّق، مرد قانون و سیاست نماد زیرکی، هوش و کیاست حقوق و مجلس و صحن وکالت پُر از اندیشه و فکر و اصالت پیر استعمار دنیا، نفت ما را می‌مکید ملّت ما رنج و اندوه فراوان می‌کشید جنگ شطرنج سیاست، همه ...

بسم رب العزیز الشهید تقدیم به محضر حضرت زین العابدین علیه السلام ای شاه بیت شام بلا زین العابدین بی تاب دشت کرب و بلا زین العابدین ای غیرت خدا به اسیری اهل بیت ای حجت عزیز خدا زین العابدین بوسیده د...

غزلی تقدیم به ملت مظلوم افغانستان که سرزمین شان زیر چکمه های طالبان ریش بلند خِرَد کوتاه، آه می کشد و ما که یاریگر ستمدیدگان سرزمین های دور بوده ایم، این بار، خرمن سوخته ی هم تباران مان را تماشا...

. . کِی شود حُر شَوَم و توبه ی مردانه کنم؟! سینه ام را ز چه مَنزلگهِ بیگانه کنم؟! سینه ویران شده ی توست به ولله حسین گنج را من طلب از سینه ی ویرانه کنم ای تو مستانگی من! چه لزومی دارد عشقِ تو باشد و...

مکتب ادبی نورگرایی شعر پیشرو گونه ی سه گلشن (آغاز گر:) "ای ستم ها! شما نمی مانید بیش کم ها! شما نمی مانید" (پیکره:) می رَوید و ترانه می آید نور ایمان به خانه می آید می رَوید و غزل نمی خندید گلشن...

من که می خواستم چشم های مادر بزرگ را آبی کنم ببین چه شدم. تو که می خواستی ساحل را مهتابی کنی ببین چه شدی. مادر بزرگ چشم هایش را به یکرنگی آدم برفی بخشید که من نیمه شب ها دلتنگی ام را بغض بغض ...

گریه امان نمی دهد، هق هق مانده در گلو حال جهان چرا چنین گشته سیاه و زیر و رو تشنه و بینوا چرا، دادگرا به دست توست حل چنین فلاکتی، خیل فرشتگانت کو؟ آنکه ز دست رفته است هستی او ز بیخ و بن چاره کجا بباید...

استودان چشمه ماه من زاده ی سه کوچم و از جنس انتظار همراه کوه و صخره و همزاد هر بهار نقش است رازهای نیاکان نیک من بر دخمه های کهنه و پوسیده در غبار از ژرفنای ساکت و گسترده ی کویر تا قله های سرکش سربرر...

زنگ تفریح???? بسم الله الرحمن الرحیم سلام و درود #شعر_سروش #Шеьри_Сурӯш 1. (در گونه ی سروش، زیرگونه ی سروش تمام قافیه ی دارای عروض سنتی در لَخت های غیر پایانی و عروض نیمایی در لَخت پایانی) - -...

بی عشق خورشید سرزمین زندگی تابنده نیست ملت بی عشق در جهان زنده و پاینده نیست

این شعاع کهنه چون نوری به دوران گشته است تخته سنگ زرد منشوری که تابان گشته است هست اینجا پایتخت کشور زیبای پارس پارس، آن استان مشهوری که ایران گشته است شهر شعر شاهنامه ، شهر داراب کهن از پس باد عبور...

چه کنیم، قحطی که شد، قورباغه خواننده شود گر اَبُویش به عطا نیست، به رَپ زنده شود چه شود گر که در این شهر یکی عاقله مرد نشود صید، اگر حکم به جوینده شود با چراغ گشت و بگردیم همی گرد جهان اَسفا، نیست یکی...