لبخند من تویی که به لب نقش بسته ای
چون مظهر تمام کمالات برتری
آئینه ای که زنگ در او بی اثرشده
ازآسمان دیگری و ناب و اطهری
دستان رمزدار تو شد سایه ی زمن
بر هر که اوفتاده ورا کرد مهتری
در آسمان من ستاره...

ای مه اسمان من بی تو نبوده جان من
زیور هستیم تویی مالِ تو ام تو انِ من
چهره تُرش مکن به من قند لبان من تویی
بی تو چگونه جان دهم انور نکته دان من
سینه به سینه امدم پشت سرت رها مکن
بی تو کدر شود یقین...

ابر ضایع شد از ان پس که سمأٌاُنفَتَرت
مرغ شب خواند به گوشم که کجا شد سحرت؟
گفتم:افروختم ای دوست از این آتش دل!
زچه رو نیست از این سوختن دل خبرت؟
جان ودل گشت در این تیه فنا آواره
توتیای بصرم شد چه کنم ...

یک آن به ذهنم اوفتاد معشوق کردستم رها
دیدم اشاراتی عجین امیخته با الضّحا
گفتا:قسم بر روز و شب ترکت نکردم من یقین
ای جان جان ارام شو ،من نیستم از تو جدا
در بحر ما هرکو شنا کرده است او جان یافته
هر لحظه...

اولان اولدی
گئچن گئچدی
بوز اولان سویوخ اللریم
عومروم تک اریدی کوچدی
اغاج اکدیم گل دره م من
زمیمی نامرد بیچدی
کول اولدی کونلومده سودا
خیاللاریم قارا دوندی
یاندیرمامیش ائل چراغیم
بیلمم نیچون بئله سوندی...