زمستان کم کمک رخت سفر،
میبندد چمدان در دست
و لباس عروس‌ زیبایش را
با اخلاصبه جویبارها می بخشد.
جوانه‌ها
از پشت شاخه‌های درختان
سرک می‌کشند. جنگل دشت
دلبری میکنند،
چشم نرگس، به دیدن شقایق
باز...

نم نمِ باران بہ شب، یڪ ڪُنجِ خلوت، مال تو
خیسِ دلتنگے شدن از جنسِ غربت، مال من
ساعتِ صفرۍڪہ گویندساعتِ دلداگیست
یڪ بغل دلواپسے در چنگِ حسرت، مال من
بـاز هم قلب مرا بَردے، بـه اوج با خنده ات ...

دلتنگی
چه می دانی تو ، از این شب های دلتنگی؟
چه مے دانی که مُردم من از این تب های دلتنگی؟
چه می دانی که مجنونم به صحرای پریشانی؟
چه می دانی که ویرانم به خلوتگاه دلتنگی؟
به اینکه ساعتی باشم میان گ...

کجاست؟ محبت
در سرایی که نامش جهان است کجا جویم نشان محبت،

به وقت گُشاده دستی و سلامت همه یار با وفا هستند،

چو رسید عارضی ز درد و مصیبت کجا رفت نشان محبت،

خوشا به آن قلم وهزار...

گفتے بنویسم غم دل را وَنوشتم
از طالع تاریکم و از بخت و سرشتمذ

صدبار نوشتم غم هجران و جدایے
اما نشنیدم ز تو من هیچ صدایی

عمریست چو مجنون‌ شده‌ام در پے اویم
دلسوخته‌ از داغ جوانم‌ چه بگویم

اے خالق ...