توفان زده ای غرق به دریای جنونم
فرسوده تر از حال من زار نباشد
ای مدعیان در گذر شهر بخوانید
بیچاره تر از این دل بیمار نباشد
در ولوله افتاده ز هجرانِ غم یار
آشوب دلم، رنگ به رخسار نباشد
دیوانه و مجنون منم در دل صحرا
صیدم به کمند لیک که دلدار نباشد
برده است ز سرم هوش و دگر سوز نگاهش
این شور و شرر بی نفس یار نباشد
مستم به نگاهی و در آن دیده خوشرنگ
جزمن که خریدار به اصرارنباشد
پیمانه ی من بی غم جانانه چه تلخ است
سرخی لبش بر لبم انکار نباشد
گیسوی بلندش که سپرده به دل باد
این دلبر سرکش، پیِ افسار نباشد
ای شهره ی شیرین لب و دلدار شکر ریز
جز صحبت شیرین تو گفتار نباشد
سوخته جگرم زهرِ همان برق نگاهش
سوزنده چنان عقرب جرار نباشد
من مست و خریدار لب و بوس و کنارم
این گونه متاع بر سربازار نباشد
ای دلبر مه پیکرمن چهره بیارای
دانی که مزینانی زاغیار نباشد
تعداد آرا : 3 | مجموع امتیاز : 4 از 5
نظر 8
امیر عاجلو 17 فروردین 1401 13:49
.مانا باشید و شاعر
علی مزینانی عسکری 19 فروردین 1401 02:48
درود بزرگوار ... همیشه پاینده باشید
علی آقا اخوان ملایری 17 فروردین 1401 14:09
هزاران درود بر شما استاد ارجمند ادیب فرزانه و فرهیخته
بسیار زیبا، نغز، پر محتوا، دلکش، شیوا و رسا سروده اید
قلمتان نویسا، شاعرانگی هایتان ماندگار
علی مزینانی عسکری 19 فروردین 1401 02:48
سلام و عرض ارادت و سپاس جناب اخوان گرامی
مروت خیری 17 فروردین 1401 22:15
درودها خدمت شما زنده باشید
علی مزینانی عسکری 19 فروردین 1401 02:49
درود جناب مروت عزیز
محمد مولوی 18 فروردین 1401 10:46
علی مزینانی عسکری 19 فروردین 1401 02:49
سلام و سپاس بزرگوار